een eindje langs zee naar de ruïne van Donolly. Dan weer terug naar de haven en langs de Tesco (boodschappen) weer naar huis.

We boeken een excursie voor aankomende maandag en lopen verder wat in en rond het stadje Oban.
We ‘kennen’ het nog wel van 8 jaar geleden. Toen waren we er twee dagen, maar was het vreselijk weer. Een aantal dingen die we graag wilden doen konden toen (door dat weer) niet doorgaan.
Nu zitten we er een week. Een paar dagen zal het weer toch wel redelijk zijn?
Vandaag in ieder geval wel. Een minpuntje is wel dat de whisky-toer door de Oban distilleries voor de hele maand is volgeboekt.
Maar omdat we buren zijn (ons huisje staat echt tegen de achtermuur van de distillery aan) is er een kansje dat we toch een keer mee kunnen.
Morgenochtend om 10 uur moeten we het maar weer eens proberen…

In de haven scoren we (echt heerlijke) verse mosselen en ‘s avonds experimenteer ik met het gigantische fornuis in ons huisje.
Lamskoteletten zijn prima gelukt. Patat ook wel.

Door het keukenraam. Die muur (en de pijp erachter) is van de Oban-destilleerderij. Onder die golfplaten liggen volgens mij vaten whisky.

Hier zaten we 8 jaar geleden. Hel leuk. Maar nu zitten we beter. Pal in het centrum. En heel veel ruimte.

Zicht op de haven van Oban

Vanaf het Donolly ‘kasteel’ (een ruïne). Zicht op Oban (links); voor je het eiland Kerrera (daar hebben we 8 jaar geleden in de stromende regen gewandeld), en rechts in de verte Mull (daar gaan we maandag heen).

In de haven eten we kakelverse mosselen. Ik denk niet dat een mossel kakelt; maar je snapt het. Echt heerlijk.

in de keuken van huize Donolly hangt een soort boodschappenlijstje.

Hier doen we boodschappen. Een soort Albert Hein XL. 8 minuten lopen vanaf ons huisje

In het huisje best veel apparatuur. Ik maak lamskoteletten op het gasfornuis; patat in de elektrische oven en groenten uit de magnetron.