Om te beginnen: dit jaar verliep alles in het nestkastje heel veel beter dan vorig jaar.
Er zijn (op 13 en 14 mei) uiteindelijk 9 koolmezen uitgevlogen.

De hele winter slaapt er al een koolmees in de nestkast; maar half maart wordt ze (want het schijnt altijd het vrouwtje te zijn) wat actiever.
In het filmpje hieronder zie je dat ze aangeeft dat dit haar terrein is (zie ook deze verklaring)

Nogal tot mijn verbazing zie ik 10 april opeens een heleboel eitjes. Dat heeft ze toch maar (voor mij) ongemerkt gedaan. Ik had ook nog nooit een mannetje in de buurt gezien…

er blijken een hoop eitjes te liggen. Maar moeder is nog niet echt aan het broeden…

14 (?) april begint ze te broeden em ze krijgt af en toe een rupsje van het mannetje. Maar ze gaat ook best vaak zelf even een kwartiertje weg (en laat dan de eitjes gewoon open en bloot liggen).

vader brengt af en toe wat langs aan moeder die aan het broeden is

23 april komt het eerste eitje uit en de rest volgt in de uren erna

23 april: het eerste ei is uitgekomen

er waren 11 eitjes; maar ik heb maar 10 jongen kunnen tellen. Uiteindelijk bleek er ook nog 1 eitje in het nest te liggen.

de weken erna is het een drukte van belang voor de ouders

Een van de jonkies heeft het niet gered.

links bovenin zie je een dood vogeltje liggen. Ik heb het niet terug kunnen vinden op de foto’s ; maar het beestje is wel afgevoerd. Het lag tenminste uiteindelijk niet meer in het nest…

13 en 14 mei is het zover. de vogels vliegen uit!
Gistermorgen 5 en vanochtend de laatste 4.
Dat duurde allemaal langer dan ik dacht en het is ook moeilijk te volgen.

Deze jonge koolmees ziet voor het eerst de wijde wereld. Een minuutje later vliegt hij of zij uit.

Bij het opruimen van het nest vond ik 1 eitje wat niet uitgekomen was.
Alles klopt dus. 11 gelegd, 10 jonkies geteld, eentje heeft het niet gered, 9 uitgevlogen.
Een mooi succes!
De kast is weer klaar voor volgend jaar (en heel misschien nog voor een tweede nest, dit jaar)

in het nest vind ik 1 eitje wat niet is uitgekomen

beetje een ‘lege-nest-syndroom’