Al vele jaren ‘staat op mijn lijstje’ dat ik eigenlijk eens ‘wat zou moeten doen’ met mijn papieren foto’s.
Vanaf de zomer van 2001 ‘ben ik digitaal’; en van mijn jeugd heb ik maar weinig foto’s, maar vanaf zo’n beetje 1980 is er een vrij indrukwekkende hoeveelheid papieren foto-albums. Ze staan op zolder…

Digitaal heeft wel heel veel voordelen:

• je kijkt er veel makkelijker even in. En als je een beetje goeie ordening hebt (liefst met een database), kun je makkelijk wat opzoeken
• kwaliteit wordt in de loop der jaren niet minder (een aantal van mijn albums waren al helemaal verbleekt)
• beschermd tegen brand en zo (aannemend dat je digitale backup-strategie op orde is)
• geen rotzooi

Maar ja… hoe maak je die omzetting?
Jaren geleden heb ik eens een negatief-scanner geleend (van een computerclub) en daar een paar negatieven mee gescand. Best een aardig resultaat, maar een eindeloze klus (je moest strookje voor strookje doorvoeren). Ik heb het bij een stuk of 100 negatieven gelaten.

Nu begon het weer te jeuken. Ook omdat een vriend me vertelde dat hij onlangs al zijn foto’s had gedigitaliseerd.
Een paar experimenten gedaan; en uiteindelijk besloten om een (redelijk) professionele scanner te huren. Zo’n ding kost 1.000 euro en je hebt hem maar ‘even’ en eenmalig nodig. Een week huur kost 100 euro. Ik blijk hem twee weken nodig te hebben.
De verhuurder vertelt me dat scannen van foto’s (los of uit een album) maar een matig resultaat geeft. Het meeste haal je uit een negatief.
Toch wat experimenten gedaan, met in toenemende kwaliteit:

1. een ‘foto van een foto’. Dus met je camera foto’s maken van de foto’s in een album. Gaat snel; maar o.a last van schitteringen
2. Google fotoscan. Een app van Google waarmee je met je telefoon foto’s scant. Veel mensen zijn er enthousiast over
3. mijn eigen scanner (van mijn all-in-one printer). Kan wel (redelijk) foto’s scannen, maar geen negatieven
4. een fotoscan met de gehuurde ‘flatbed-scanner’. Net zoiets dus als met mijn eigen scanner. Maar deze heeft beter lenzen en zo.
5. een negatiefscan met de gehuurde ‘flatbed-scanner’. Zoals de verhuurder al had voorspeld, geeft dit het beste resultaat.

Voor de negatiefscans stel ik de scanner in op 2400 dpi, 24 bit kleur en verder alle defaults. De scan van 1 negatiefbeeldje kost dan ruim een minuut.
De scanner kan 4 strookjes tegelijk scannen. De meeste van mijn negatiefstrookjes bevatten 4 beeldjes. Dus ik scan ongeveer 15 beeldjes per ‘run’. Dat duurt dan een ruim kwartier.
Na zo’n run moet ik negatieven wisselen, wat administratie doen en wat klikjes in de software.
Al met al is het een proces van 20 minuten (5 minuten ‘werken’ en 15 minuten wachten).
Zie het filmpje.

Ik heb 2 negatief-albums, met daarin totaal zo’n 3.000 beeldjes.
15 per run = 200 runs = 4.000 minuten = 66 uur. Netto. Er gaat wel eens wat mis en je moet ook wel eens even wat anders doen.
Ik ben 7 dagen bezig geweest; ongeveer 14 uur per dag.
Eerlijk gezegd viel de kwaliteit me toch nog een beetje tegen. Wat zitten zoeken en zo, en kwam op een recept voor het best mogelijke resultaat (met deze scanner). Dan moet je hem anders instellen en ook nog wat nabewerking op de computer doen. Dan krijg je gigantisch grote bestanden en (erger) je bent dan minstens 7 minuten tijd kwijt per beeldje (waarvan 2 minuten handwerk). Na rijp beraad besloten dat niet te gaan doen. Dan moet je echt zelf zo’n scanner kopen en er maanden tijd aan besteden.
Besloten om blij te zijn met wat ik nu bereik.

Na ruim een week had ik al (?) mijn negatieven gescand.
Op zolder stonden kisten met foto-albums en een nare doos vol met ‘troep’. Losse foto’s en mapjes zoals ze van de afdrukcentrale waren gekomen en die ‘nog moeten worden ingeplakt’.
Eerst die doos eens uitgemest. En daar kwamen we nog een paar honderd negatieven in tegen.
Van de meeste losse foto’s waren negatieven (de meeste de afgelopen week gescand), maar ook wel een aantal waarvan geen negatieven waren. Een selectie gemaakt welke van die foto’s ik zou scannen.

Daarna de albums bekeken.
Van de meeste foto’s (in die albums) had ik negatieven (al gescand dus). Maar van sommige albums had ik helemaal geen negatieven. Bijvoorbeeld ons trouw-album.
In eerste instantie de foto’s in die albums met ‘Google Fotoscan’ gescand. Maar het resultaat vond ik toch te mager. Dus al die dikke, zware albums toch maar op de scanner gelegd en op die manier gescand. Dan ben je per foto toch ook wel een paar minuten bezig.
Ondertussen heeft Phia de familie-albums doorgekeken en gecontroleerd of er van al die foto’s wel een (negatief-) scan was. Verreweg van de meeste wel, maar in elk album ontbraken er wel een aantal. Die heb ik ‘bijgescand’ (dus album op de scanner).

Dat scannen van die losse foto’s en albums kostte ook nog bijna een week.
Aan het einde van het verhaal had ik:
– 3.000 scans van negatieven
– 1.000 scans van foto’s
Tijdens dat hele scan-gebeuren heb ik natuurlijk zo goed mogelijk een naamgevings-conventie (yymm) gehanteerd en de scans op die manier bij elkaar gehouden.
Het dateren van losse foto’s bleek trouwens ook nog een uitdaging.
De scans beslaan een periode van 1973 tot 2001 (toen werd ik digitaal).
Vooral vanaf 1982 zijn het er zo’n 100-200 per jaar. Vakanties met Phia en zo.
Even terzijde: na 2001 digitaal en toen kwamen er 2.000 per jaar bij. 10 keer zoveel dus. Ik heb totaal ongeveer 60.000 foto’s….

Als het goed is (‘famous last words…’) heb ik van al mijn papieren foto’s nu een digitale kopie.
De scanner gaat vandaag terug naar de verhuurder.
Onderaan deze post nog wat foto’s van het hele gebeuren.

De volgende slag is een administratieve (en een heel klein beetje creatief).

De naamgeving en volgorde van de gemaakte scans is maar zo-zo. Die moet ik nalopen en aanpassen. Ook wil ik dat de scans (ongeveer) de ‘opname-tijd’ krijgen die bij de papieren foto hoort. Nu staat als ‘opname-tijd’ de datum/tijd dat de scan is gemaakt. Dat is wat vervelend bij sorteren en zo.
Ik ga de papieren foto-albums als basis gebruiken voor ‘verzamelingen’ in Lightroom (in Lightroom heb ik alle foto’s geadministreerd).
De foto-albums bevatten namelijk ‘de beste foto’s’; want de rest werd niet ingeplakt.
Ook wil ik de tekst die (in de albums) bij de foto’s staat overnemen in de ‘exif-informatie’ van de digitale scan. Want als het papieren album verloren gaat is het zonde als die tekst weg is.

Hier verwacht ik nog wel een week mee bezig te zijn.

Daarna ga ik de 4.000 nieuwe aanwinsten uploaden naar Flickr (en daar misschien ook nog de albums definieren).

Last but not least een extra backup maken op DVD’s.