De golfclub had begin juni haar jaarlijkse ‘ledenweek’.
Dit jaar heb ik (veel) meer meegedaan dan anders. 6 van de 7 dagen was ik op de baan.
Ben het nu wel een beetje zat.
Wel jammer dat het zulk slecht weer was…
We hadden dit jaar een mooi broedseizoen in het koolmezen-nestkastje.
Die kast hangt daar sinds 2021. Meteen dat eerste jaar al een broedsel, maar dat liep dramatisch af.
In 20222 wel succes, met 9 uitvliegers.
In 2023 en 2024 geen nestje.
Maar nu dus wel weer! 6 uitvliegers!
Hieronder een verslagje, met het meest recente bovenaan. Dus ‘van onder naar boven lezen…
17 mei 2025
Het was vandaag zo ver!
De koolmezen zijn uitgevlogen. 6 stuks.
Ik heb het aardig kunnen volgen en vastleggen.
Nu het hokje schoongemaakt en wat reparaties uitgevoerd. In theorie kan er nog een nestje komen, maar hier ben ik al heel blij mee.
Het filmpje geeft een indruk van de bedrijvigheid. De kwaliteit van het filmpje is maar zo-zo. De camera is niet al te best en hij kan ook niet goed tegen de snelle wisselingen in lichtsterkte (als een vogel het gat verstopt).
Maar toch vind ik het leuk.
Mooi is dat je aan het eind van het filmpje ziet dat het geen eenrichtingsverkeer is. Om de haverklap tilt een van de kleintjes zijn kont omhoog en Ma (of Pa) haalt dan een drolletje weg en voert die af.
Anders zou het ook een bende worden in dat nest.
Ook nog wat ‘data’ van mijn beweging-sensor. In een half uur tijd zijn er meer dan 40 bezoeken.
Hoe nu verder? ChatGPT leert ons:
Dag na uitkomst Wat zie je?
1–3 dagen Kuikens kaal, ogen gesloten
4–7 dagen Dons zichtbaar, ogen gaan langzaam open
8–12 dagen Veren beginnen te groeien
13–16 dagen Ze worden nieuwsgieriger, kijken rond
17–21 dagen Ze vliegen uit (uitvliegen = spectaculair!)
27 april 2025.
Vrouw Koolmees is trouw aan het broeden.
Dat is trouwens best een actieve toestand. Ze is constant bezig met eitjes draaien en rangschikken. Ik denk om te zorgen dat ze gelijkmatig worden verwarmd.
En ze moet ook zelf voor eten zorgen. Het mannetje brengt haar heel soms een hapje, maar dat is niet genoeg.
Op een dag gaat ze wel 30 keer even naar buiten. Meestal maar een paar minuten, maar soms ook wel een kwartier.
Maar al met al zit ze wel zo’n 20 uur per dag op het nest. In ieder geval ‘s nachts, van 18:00 tot ‘s morgens een uur of half 7.
Het zijn 7 eieren, en ik verwacht dat ze rond 1 mei uitkomen.
Stay tuned….
17 april 2025.
Gisteren (woensdagmorgen 16 april) is het broeden begonnen.
Die ochtend lag het 7e eitje in het nest en blijkbaar vond de mees het zo wel genoeg.
De dagen ervoor was ze vaak uren weg, maar vanaf 16 april zit ze trouw op het nest. Zie het plaatje hieronder. Ik heb het samengesteld uit gegevens van de bewegings-sensor en foto’s/filmpjes van de nestcamera.
Vandaag was ze ongeveer 15 keer even weg, maar meestal maar een minuut of 6 en nooit langer dan een kwartier.
Ook grappig dat het mannetje een paar keer langs kwam om haar een rupsje (o.i.d.) te brengen.
De planning is nu dat rond 30 april de eitjes uitkomen…
15 april 2025.
Er liggen inmiddels 6 eitjes in (zie het filmpje).
De theorie leert dat er elke dag 1 ei bijkomt. Maar volgens mij klopt dat niet (bij ‘mijn’ mees). Dan hadden er al veel meer moeten liggen.
En ze gaat pas ‘broeden’ als alle eitjes gelegd zijn. Bij echt broeden, zit de mees 20-22 uur per etmaal op de eieren.
Dat doet mijn mees niet. Meer: uurtje op-uurtje af.
Dat leert mijn bewegingssensor ons. Maar wat je aan die gegevens hebt?
We wachten het maar af.
Voorlopig gaat het volgens mij prima.
P.S. woensdagmorgen de 16e lagen er 7 eitjes…
5 april 2025.
Het gaat erg de goede kant op!
Het zou me niet eens verbazen als er al een of twee eitjes in liggen. Ze legt 1 ei per dag, maar gaat pas broeden als ze allemaal (een stuk of 10) zijn gelegd.
Drie jaar geleden (laatste succesvolle broedseizoen) zag ik er ook ‘opeens’ 9 liggen..
2 april 2025.
De dame (?) is al vroeg uit de veren.
‘Door de dag heen’ brengt ze (in diverse vlagen van activiteit) het nodige materiaal naar binnen.
Mooi!
1 april 2025.
De afgelopen week bezoek gehad van verschillende soorten vogels; maar ook wel eens een dagje niks.
Maar vanavond: een slaper!
Het zal wel een slaapster zijn: een vrouwtje wat haar keus heeft gemaakt.
Het blijft me veel te stil in de nestkast.
‘s Morgens komt er vaak wel een vogel even kijken. Meestal een koolmees, maar soms ook een pimpelmees.
Af en toe (maar lang niet altijd) kijken ze ook even binnen rond.
Maar het grootste deel van de dag is er niets te beleven.
Het doet allemaal erg denken aan 2024 en 2023…
Maar we houden de moed er nog maar even in.
Bij een oud-collega hetzelfde verhaal en ook bij ‘beleef de lente’ zijn de koolmezen nog niet begonnen.
Net als vorig jaar heeft er de hele winter een koolmees in de kast geslapen
Maar vanaf 10 maart bleef de nestkast ‘s nachts leeg.
Overdag wel regelmatig ‘kijkers’ (soms ook een pimpelmees), maar nog geen nest-activiteiten.
De nestkast is inmiddels uitgebreid met een bewegingsdetector en een fotocamera die (van opzij) een foto maakt als er beweging is.
Wel mooi, maar het zou leuker zijn als er wat meer nestel-activiteit was…
Ieder mensch heeft zijn problemen in het leven…
Ik spaar golfballetjes (van banen waar ik gespeeld heb) en mijn rekje was vol.
Stoppen met golfen of rekje uitbreiden?
Het laatste gedaan. Ik heb weer plek voor 24 balletjes.
Ruim anderhalf jaar geleden heb ik in glas-in-lood een ‘herfst-tafereel’ gemaakt als voorzetraam.
Het plan was (en is!) om voor elk seizoen zo’n raam te maken en dat dus steeds te wisselen.
Een goed plan. Maar ja. Tijd.
Nu toch een lente-tafereel gemaakt….
Bij het laatste afwerken knapte er verdorie toch een stukje glas.
Ik heb de wolk maar een beetje aangepast.
Zie de foto’s.
Van maandag 31 maart tot vrijdag 4 april een paar dagen naar Zeeland.
Naar Hof Domburg. Daar waren we 30 jaar geleden ook.
We hadden fantastisch weer. Het leek wel zomer!
Vanwege een onverwacht ziekenhuisbezoek, vertrokken we veel later naar Zeeland dan verwacht. In plaats van ‘rond de lunch’ kwamen we pas tegen half 5 bij ons huisje aan.
De huisjes zagen er nog precies zo uit als in 1995 en worden wel wat oud. Maar het is een mooie plek.
Die avond prima gegeten in een visrestaurant in Domburg. Die plek was al gereserveerd voor 6 uur; dus we moesten nog opschieten ook.
Ik bestelde een Dorade, en die werd op een nogal spectaculaire manier geserveerd.
Hij was heerlijk.
‘s Avonds weer naar Domburg om een restaurant te zoeken. We beginnen bij een pizzeria, maar vertrekken daar weer voordat we wat besteld hebben.
Een visrestaurant biedt meer. Als voorgerecht neem ik 3 oesters, maar ik laat er nog 3 komen.
Het hoofdgerecht is een spaghetti met schelpen, maar daar ben ik minder enthousiast over. De ‘vadouvan’ (Franse kerrie) vind ik niet zon succes. Maar al met al scoret het restaurant een heel mooie voldoende.
‘s avonds maken we nog een kleine strandwandeling.
Een mooie zonsondergang; maar die was net voorbij.
Spijt dat we die avond niet in de strandtent zijn gaan eten en naar die zonsondergang gekeken. Dat deden best veel mensen.
Iets voor de volgende keer!
Vrijdagmorgen moeten we voor 10 uur het huisje uit en we zijn rond half 1 weer thuis.
Het was een prima week!
In december 2024 heb ik mijn nestkastje voorzien van een bewegingsmelder. Zie post.
Dat was mooi/leuk natuurlijk, maar in het vroege voorjaar van 2025 kreeg ik wel allemaal bewegingsmeldingen, maar kon er niet goed achter komen waar die vandaan kwamen.
De camera in de kast liet geen bezoekers zien.
Vals alarm dan steeds? Dat kon, want de (door mij geschreven) programmatuur was niet zo best.
Tot ik stomtoevallig zag dat er een paar mezen rond het vlieggat aan het scharrelen waren. Wel naar binnen keken, maar niet naar binnen gingen (dus de camera zag ze niet).
Piekeren.
Diep geïnvesteerd (11 euro) in een ESP32-CAM. Dat is een combinatie van een ESP32-computer (zoals ook in de vogeldetector zit) en een camera.
Het idee was/is dat als de computer in de nestkast een beweging ziet, hij de computer in de ESP32-CAM opdracht geeft om een foto te maken. En die foto ergens neerzet waar ik hem kan zien.
Het was een oneindig gepruts.
Lastig programmeren (veel fouten) en het was ook allemaal veel te langzaam.
Uiteindelijk bleken de ESP32 in de nestkast en de ESP32 in de camera niet lekker met elkaar te praten.
Computer in de nestkast vervangen; alle programmatuur op de schop genomen, en het lijkt nu allemaal ‘redelijk’ te werken.
‘Redelijk’, want ik heb nog steeds wel wat valse alarms en soms zijn de vogels te snel en zijn al weer weg (of naar binnen) voordat de foto gemaakt is. Ook valt zeker niet uit te sluiten dat er nog wat foutjes in mijn programma zitten.
Verder is het nog een bron van piekeren, hoeveel foto’s ik nou eigenlijk wil bewaren.
Voorlopig heb ik een ‘kringetje’ van 9 foto’s. Na 9 foto’s begin ik weer bij 1.
Hieronder zie je een aantal resultaten.
Een grote bron van zorg is wel dat ik wel camerabeelden heb, maar nog geen bewoning. Dagelijks wel kijkers, maar nog geen nestbouw. Misschien vinden de vogels wel dat ze te weinig privacy hebben.
We wachten het maar af…
Voor de technisch geïnteresseerden hier nog wat verdere uitleg.
De ESP32CAM maakt voortdurend op hoge snelheid foto’s, maar doet daar verder niets mee.
Als de ESP32 in de nestkast beweging ziet, geeft hij een seintje aan de camera en die stuurt dan de laatst gemaakte foto naar een webserver.
Dat ‘seintje’ gaat met ESP-now, een communicatieprotocol wat in principe heel snel zou moeten werken.
Zie het principeschema hieronder.
Een laatste toevoeging is nog dat de foto’s ook nog op de openbare webserver worden geplaatst.
Iedereen kan ze dan ook zien ‘op smitvision‘.
Alweer een poos geleden had ik mijn ijsmeter overgedragen aan de ijsvereniging in Winterswijk.
Het schoot deze ‘winter’ niet erg op met vriezen en er waren ook nog een aantal organisatorische en techische hobbels te nemen, maar deze week is mijn ‘ijsmeter’ in gebruik genomen.
Gisteravond ben ik eens gaan kijken wat zich daar zo afspeelt tijdens dat sproeien (wat de hele nacht doorgaat).
Het is een heel bedrijf!
Ik was diep onder de indruk om te zien hoe een paar ploegen vrijwilligers alles uit de kast halen om te zorgen dat er de volgende dag een paar uurtjes geschaatst kan worden. En er komt heel veel techniek bij kijken.
Het meest belangrijke is dat er een karretje rondrijdt wat een nevel van water op de baan sproeit.
Over één rondje doet dat karretje ongeveer 5 minuten en het ijs wordt dan ongeveer een halve millimeter dikker.
Voor meer info over het systeem kun je kijken op de website van de ijsvereniging.
Mijn ijsmeter hangt (ongeveer 60 centimeter) boven het ijs. Nu nog met een wat provisorische constructie, maar uiteindelijk moet hij ongeveer midden boven de baan komen te hangen. Na het sproeien moet de zaak dan natuurlijk weer verwijderd worden, want er moet geschaatst worden.
De ijsmeter geeft elke 2 minuten een meting door. Dat gaat ‘via WiFi’ naar het clubhuis. Daar is dus de ijsgroei te volgen.
De ijsmeter doet het trouwens goed. Of het heel nuttig is voor de ijsbaan weet ik eigenlijk niet, maar het is wel leuk.
Blij dat ik er geweest ben.
Hieronder een paar foto’s. Zoals gebruikelijk kun je er op klikken en dan zie je ze groter (met soms wat tekst).
Achterin de tuin heb ik een vogel-nestkastje (voor koolmezen).
Momenteel is daar een ‘slaper’. Tegen dat het donker wordt komt hij (of zij) binnen en vroeg in de morgen vertrekt hij/zij weer.
Ik zou graag wat meer inzicht hebben in dat gedrag. Hoe laat komt ze nou eigenlijk?
En in de zomer (*als* er een nestje komt) is het een af- en aanvliegen met rupsen. Ik zou best willen weten hoe vaak.
In de nestkast zit een camera; en die detecteert beweging. Als er iets in de kast gebeurt wordt er een foto en een kort filmpje gemaakt. Die kan ik bekijken.
Maar ik heb verder geen ‘koppeling’ met die camera.
Ik heb nu een bewegingsdetector gemonteerd; vlak boven het vlieggat. Zie hiernaast (klik voor groter).
Eerst had ik een heel mooie platte. Gebaseerd op ‘microgolven’ (?). Maar die bleek veel en veel te gevoelig. Ziet beweging aan de andere kant van een muur!
Toch maar overgestapt op een gewone ‘PIR’. Zie plaatje. Die is wel wat dikker/groter en ik hoop maar dat de vogels dat accepteren. Tot nu toe gaat dat goed; de slaper blijft gewoon komen.
Ook de PIR had nog wat te veel valse alarms; dus ik heb er (met behulp van de 3D-printer) een afschermend kapje omheen gezet. Dat helpt. Maar zie verder.
De PIR is verbonden met een ESP32-computertje (in het tuinhuisje) en rapporteert bewegingen via MQTT aan mijn HomeAssistant (daarmee kan ik allerlei dingen in en rond mijn huis zien en besturen).
Ik vond het wat zonde om die ESP32-computer alleen maar te gebruiken voor de paar bewegingen per dag.
Bovendien wilde ik weten of thuiskomst/vertrek van de winterslaper afhankelijk is van de hoeveelheid licht.
Daarom heb ik (onder de nestkast) een doosje gemaakt met sensoren voor lichtintensiteit, temperatuur en relatieve luchtvochtigheid.
De ESP32 rapporteert die waardes (ongeveer) elke 10 minuten en ook als er beweging is.
Verdere verwerking van de gegevens gebeurt in automatiseringen in HomeAssistant.
Valse alarmen
Op het scherm van HomeAssistant (zie verder bij de foto’s) zie je een lijstje van momenten dat er beweging is geconstateerd. Hiernaast het betreffende deelscherm (klik voor groter).
Er zitten veel fouten tussen. Een belangrijk deel wordt veroorzaakt doordat de slaper ‘s morgens vroeg niet meteen zin heeft om weg te gaan. Hij steekt zijn kop naar buiten (-> alarm), maar wellicht vindt hij/zij het nog wat te koud of te donker. Zie hieronder een filmpje van het ‘opstaan-proces’.
Zo door de dag heen is er af en toe ook een vals alarm.
Ik dacht eerst aan fouten in mijn hard- of software (echt heel betrouwbaar is een en ander helaas niet), maar van de week zag ik stomtoevallig een paartje koolmezen dat in mijn tuin op verkenning was. Ik heb twee nestkastjes hangen (eentje eigenlijk voor pimpelmezen en zonder camera) en het paartje bekeek ze allebei. Ze zaten op de rand van het vlieggat (-> alarm), maar gingen niet naar binnen. Want ik heb ze niet op de camera van de nestkast gezien.
Geen idee trouwens of dat verkennende paartje iets te maken heeft met mijn nachtslaper. Het lijkt mij onwaarschijnlijk; maar ja… je weet het niet.
Het lijkt dus allemaal redelijk te werken.
Ik hoop dat ik dit jaar weer eens nestje in de kast krijg en dan dus veel vliegbewegingen bij het voeren.
Tot die tijd maar proberen het gedrag van de nachtslaper te snappen.
Hoe laat komt/vertrekt hij bijvoorbeeld? Heeft dat te maken met de hoeveelheid daglicht? Heel veel verband zie ik in de gauwigheid niet. Naarmate het langer licht wordt, zal hij best wel later thuis komen, maar ik vermoed dat de koolmees niet digitaal ondersteund is.
Hieronder zie je een ‘gallery’ van foto’s. Je kunt er doorheen bladeren en als je er op klikt worden ze groter.
Zoeken (o.a. bij glas-in-lood op Pinterest) naar ‘iets leuks voor de Kerst’.
Ik vond de kerk, maar ook deze ‘moravische ster‘.
Eigenlijk best leuk om als ‘eindejaarscadeautje’ te geven. Ze zijn te groot om (als kerstkaart) te versturen, dus alleen familie en vrienden ‘in de buurt’ heb ik ermee verblijd.
Maar al met al waren dat er toch ruim 30.
En voor één ster moet je toch een kleine twee uur rekenen, dus het was nog een hele klus.
Het is dus een ‘moravische kerst-ster‘.
Ze zijn ook wel bekend als ‘Hernhutter ster’ en dan vaak van papier gemaakt.
Een ‘echte’ moravische ster moet geloof ik minstens 25 punten hebben.
Deze heeft er maar 12, maar ze zijn wel stevig!
Het is nog best een klusje:
– glas zoeken en snijden. 12 punten per ster.
– punten slijpen (om te voorkomen dat er bloed vloeit bij het verdere proces) en dan afwassen
– koperfolie om de randen heen plakken
– de randen ‘vertinnen’ met soldeer (en daarna weer wassen in soda en afwasmiddel)
– de ster in elkaar zetten
Al met al ruim anderhalf uur werk per ster. Als je er een hoop tegelijk maakt (bijvoorbeeld 60 punten voor 5 sterren), dan gaat het wat vlugger, maar is wel saai.
Hieronder zie je wat foto’s en filmpjes die laten zien hoe ik de ster heb gemaakt.
