De bedoeling was ‘Ruhetag’, maar het was prachtig weer en de vooruitzichten zijn matig.

Rügen is beroemd om zijn witte krijtrotsen en het is leuk om die met zon te zien.
Maar de ‘hochuferwanderung’ gaat ons wat te ver vandaag.
We hijsen ons in de auto die ons naar een grote parkeerplaats in het Jasmund Nationalpark brengt.
We lopen in drie kwartier door mooie beukenbossen naar de klifrand.
Dat (b)leek een toeristenval.
Best een duur kaartje en dan kun je naar het uitzichtpunt. Aardig. Maar is dat nu alles?
We zien een lange rij mensen met een onduidelijk doel.
Het blijkt toegang te geven tot een ‘interactieve rondwandeling’ en dat blijkt werkelijk grandioos.

We lopen terug naar de auto (eigenlijk stom, want er is ook een shuttlebus) en gaan weer naar Sassnitz.
We lopen een stukje het stadje in, doen wat boodschapjes en zijn dan toch weer pas na 6 uur thuis.

Plannen maken voor morgen. Zal toch wel ‘s ochtends die wandeling worden, want de weersverwachtingen baren zorgjes.

Het plan was om vandaag van Wismar naar ons huisje in Rügen te rijden, met een tussenstop (lees: stadswandeling) in Stralsund. Dat schijnt een mooie Hanzestad te zijn.
Maar wij zijn even een beetje klaar met stadswandelingen…

Op de reservelijst van onze ‘leuke dingen om te doen’ stond een bezoek aan Peenemünde: het Nazi ontwikkel- en testcentrum voor raketten tijdens de tweede Wereldoorlog. Ze hebben daar de V1 en V2 bedacht.
Verschillende mensen hadden ons dat bezoek aangeraden, maar het ligt eigenlijk helemaal uit de route.

Vanmorgen besloten Stralsund uit (?) te stellen en via Peenemünde naar Rugen te rijden.
Het is een hele zeiling, en het is daar echt ‘the Middle of Nowhere’.
We hebben het bekeken. En het was interessant. En ik ben (een beetje) blij dat ik het gezien heb. Maar of het de moeite waard is?… ik geef het een zesje (Phia geeft een 7).

Na Peenemünde eerst een laadpaal zoeken (die hebben ze daar ook niet) en dan in twee uur naar ons huisje in Sassnitz gereden.
Daar zitten we 5 nachten, dus vier volle dagen Rügen. Vooral wandelen, denk ik.
Maar morgen zal wel ‘Ruhetag’ worden.
Ik heb de pap een beetje op.

Rostock wordt veel geroemd.

In een klein uur rijden we erheen. Het valt ons meteen op dat het een stuk levendiger is dan Wismar. Wellicht komt dat omdat het een studentenstad is.

Maar na onze stadswandeling zijn we minder enthousiast. Ik denk eigenlijk dat er na de bombardementen in WW2 niet veel over was van Rostock. Een aantal oude dingen zijn wel gerestaureerd, maar dat zijn toch eilandjes in een verder niet (meer) spectaculair leuke stad.

Om deze kleine kater wat weg te spoelen, rijden we 12 kilometer naar Warnemünde: de badplaats van Rostock.
Dat is wel grappig. Beetje Zandvoort/Scheveningen, maar toch weer heel anders.
We beklimmen de vuurtoren en kijken over het strand naar de Oostzee.
Had ik al verteld dat de Oostzee geen/nauwelijks eb en vloed heeft? Daar wordt zo’n strand ook anders van.

Terug in Wismar bezoeken we de Italiaan. Matig tevreden.
Morgen verkassen.

Vandaag gaan we Wismar bekijken.

Ik had al wat voorbereid, maar de VVV (50 meter van ons hotel) had een mooi kaartje.
Na verschillende leuke plekjes komen we bij een werkelijk gigantisch grote kerk. De toren is niet zo hoog, maar het dak wel: 37 meter!
Zoals de meeste kerken hier, is het ding opgetrokken uit rode baksteen. Dat geeft ook binnen een aparte (tikje sombere) kleur.
Er zijn nog een paar van die grote kerken in Wismar. Maar van de hoofdkerk staat alleen de toren nog. De kerk zelf heeft de bombardementen van WW2 niet overleefd.

Halverwege eten we in de haven een broodje vis.

Weer bijna bij ons hotel gaan we binnen in het Welt-Erbe Haus van Unesco. Dat is een stuk leuker dan verwacht en heel leerzaam.
We vinden het wel mooi zo.
Beetje chillen op de hotelkamer en nadenken of/wat we vanavond gaan eten.
Dat werd een heel klein hapje bij de Italiaan om de hoek.

Vandaag gaan we naar Wismar. Een ‘Hanzestad’ aan de Oostzee. Daar blijven we 3 nachten

Maar op weg erheen gaan we langs Schwerin. Dat was vroeger de hoofdstad van het gebied. Het heeft o.a. een mooi kasteel tussen allerlei meren.
Op het marktplein, vlak voor de Dom, staat een (vind ik) heel eigenaardig gedenkteken…

We lopen door het stadje en rond dat kasteel. Best leuk.

Einde middag dus naar Schwerin. Ons hotel ligt midden in het stadje en heeft geen parkeergelegenheid. Koffers eruit en de auto een paar honderd meter verder in een parkeergarage gezet.

‘s Avonds eten we in een werkelijk prima visrestaurant in de haven. Dat restaurant hadden we een paar weken geleden al gereserveerd (Zondag en maandag zijn ze dicht).
Morgen een stadswandeling door Wismar.

Na het ontbijt meteen naar het Rathaus. We wilden meedoen met een Engelstalige rondleiding.

Achteraf had ik misschien beter een rondleiding in gebarentaal kunnen bespreken. Vanwege een oorontsteking hoor ik heel slecht, maar ik geloof eigenlijk dat niemand de gids echt verstond.
Dat Rathaus… ik vind het wel leuk dat ik het gezien heb. Maar het woord wat bij me opkomt is ‘megalomaan’. Het is idioot.

Vervolgens richting het ‘Elbphilarmonie’ concertgebouw. Aan ‘de voet daarvan’ lekker geluncht en toen ons toe in de gereserveerde rondleiding gestort. Het was heel leuk en leerzaam. Deze mevrouw kon ik een stuk beter verstaan.
Wat een prachtig gebouw…

Daarna naar de haven en in een rondvaart gestapt. De 1 uur ‘grote haven rondvaart’ was na een kleine 40 minuten al klaar. Waarschijnlijk omdat de gids zo snel praatte.
Toch wel een klein beetje leuk om gedaan te hebben.

We zijn ‘einde latijn’ en lopen terug naar het hotel. Naast de ‘chinees van woensdag’ zit een Italiaan. We hadden daar weinig vertrouwen in, maar het is werkelijk perfect.

Morgen verkassen.

Een mooie dag vandaag!

Weersverwachtingen waren matig, maar we hebben maar een enkel spatje motregen gehad.
Gestart met een klein wandelingetje door ‘Speicherstadt’; net achter het hotel. Toen op de hop-on-hop-off bus gestapt voor een rondrit van ruim anderhalf uur. Een handige manier om een indruk te krijgen van de stad.
We eindigden weer vlak bij het hotel en na een kleine pauze zijn we op weg gegaan naar de haven.

Daar zijn we via ‘der alte Elbtunnel’ de rivier overgestoken en weer terug gelopen (het uur-pontje was net weg).

Daarna naar de st Michaelskerk. Met de lift omhoog en genoten van een prachtig uitzicht. Dankzij de bus konden we alles aardig plaatsen.
Naar het Rathaus. Te laat voor de rondleidingen. Morgen misschien.

De pap was aardig op, maar toch nog even naar het Hauptbahnhof. Zo’n groot station is altijd mooi.
Terug richting hotel. Daar vlakbij (in de Speicherstadt) hadden we vanmorgen een leuke restaurant gezien.
Dat was inderdaad prima.

Om 19:30 weer op de kamer, met ruim 20.000 stappen op de teller.
Hoogtepunten vandaag waren de Elbtunnel en het uitzicht vanaf de kerktoren.

Stay tuned!

Om iets na half 9 vertrokken voor 350 kilometer naar onze vriendin Dineke (die woont iets boven Hannover).
Vlak voor we daar waren, de auto bij een snellader (die had ik al meer dan een jaar niet nodig gehad) tot 80% opgeladen.
Om 1 uur bij Dineke.
Tijdens lunch en bijpraten, de auto tot 100% opgeladen bij haar privé laadpaal.

Om 3 uur richting Hamburg. Er zouden veel files zijn, maar Google maps had een geitenpaadje gevonden door het havengebied.
Eigenlijk was dat heel leuk. Wat een water daar! En mooie uitzichten.

Tegen 5 uur bij het hotel. Gelukkig was er nog plek (wel heel krap) in de parkeergarage van het hotel.
Nu bier en denken wat we vanavond gaan doen.
Dat zal wel niet veel zijn. Beetje moe en het miezert.

Stay tuned.

Het ‘restaurant’ (mind the quotes) lijkt niks.
Toch maar naar buiten richting het centtum.
Maar echt vervelende regen.
Aan de overkant van de straat zien we een Chinees restaurant. Er zitten alleen maar Chinezen, dus het zal wel goed zijn.
Dat is ook zo.

Om 8 uur zijn we weer op onze kamer. Daar koffie en de zooi een beetje uitpakken en inrichten.
Morgen de stad in. Hopen dat het met de regen gaat meevallen.

Vandaag met zoon en kleinzoon een bezoek gebracht aan de ‘Veluwsche Stoomtrein’.
We zijn om 11 uur begonnen bij het ‘museumstation Beekbergen’. Vandaar rijdt de trein eerst naar Apeldoorn en terug en dan naar Eerbeek en weer terug. In Apeldoorn en Eerbeek 20 minuten pauze, waarbij de locomotief moet keren ( = ‘om de trein heenrijden’).
Om13:45 terug in Beekbergen en daar het museum bekeken (met o.a. de draaischijf in actie).
Een mooie dag!

Op pad met “de Oranje Leeuw” voor de jaarlijkse ‘buitenlandreis’. Dit jaar gaan we weid weg: zes dagen (4 dagen golfen) naar Bulgarije!

Ons hotel ligt midden op een golfbaan, waar we donderdag en zondag spelen.
Vrijdag spelen we ‘bij de buren’: de golfbaan BlackSeaRama.
Zaterdag gaan we iets verderop langs de kust, naar de meest spectaculaire baan van deze reis: Thracian Cliffs.
Zondag weer de baan rond het hotel en maandag eerst even naar het strand en ‘s middags weer naar huis.

Woensdag: heenreis

Een paar jaar geleden (op golfreis naar Portugal) had mijn driver de reis niet overleefd.
Deze keer mijn clubs extra beschermd en het ging goed.

Het vliegtuig vertrekt woensdag om 18:45 van Eindhoven.
De vliegtijd naar Varna is ruim 3 uur en vanwege het uur tijdsverschil zijn we uiteindelijk net voor middernacht (‘local time’) in ons hotel aan de kust bij Balchik.
Hier verblijven we vijf nachten.

Het valt me op dat het stikdonker is als we aankomen in Varna.
Dat kan niet alleen aan het uur tijdsverschil liggen.
Als je op de kaart kijkt, zie je dat we stiekem ook een stuk zuidelijker zitten. Varna ligt zo’n beetje op de hoogte van Barcelona.

Omdat we zo laat aankomen, zou er op de kamer ‘een klein diner’ voor ons klaarliggen. Dat bleek te bestaan uit een flesje cola, een zakje chips en een banaan.
Maar troost gezocht in de bar. Daarna uitpakken en zo en uiteindelijk lag ik om 3 uur (‘local time’; dat wel…) te bed.
Morgenochtend sluit het ontbijtbuffet om 10 uur; dus dat wordt nog haasten.
De starttijden voor de eerste golfronde zijn gelukkig naar de middag geschoven.

Donderdag: Light House golfbaan

Vandaag spelen we op de golfbaan rond het hotel.
Omdat ik pas laat hoef te starten maak ik een ommetje rond het hotel. Kom ook bij een klein supermarktje en het valt me op dat de wijn zo duur is. Ik denk dat Bulgarije een echt bierland is.
Na het wandelingetjes nog een stevige dut gedaan op de hotelkamer.

Over het golfen valt niet veel bijzonders te melden. Ik vind de baan niet superbijzonder en mijn prestaties waren maar heel matig (maar 18 Stbf-punten). Vooral het putten leek helemaal nergens op.
Wel een leuke flight (met Olga en Theo).
Het was trouwens werkelijk bloedheet in de baan. Ik was blij dat ik thuis was.

‘s Avonds een diner-buffet (dat zouden we elke avond doen). Eigenlijk best goed.
Lekker buiten eten en nog tot laat buiten zitten bijpraten.

Vrijdag

Vandaag gingen we naar de buren: BlackSeaRama. Een groot golfkarretje brengt ons er in 10 minuten naar toe.
Ik vind deze baan mooier. Meer ‘natuur’. Heel veel vlinders en andere insecten en (dus) ook veel vogels. Voor het eerst in mijn leven heb ik een hop gezien.
Over de golfprestaties valt weinig positiefs te melden, maar het was een leuke dag.

Morgen gaan we nog een straatje verder. Wel jammer is dat er voor morgen de hele dag (mot?) regen is voorspeld. Bijna niemand heeft regenkleding bij zich, dus dat wordt nog wat. Maar misschien valt het mee.

Zaterdag

Vandaag een paar kilometer verderop naar de “Thracian Cliffs”: de meest spectaculaire baan van deze reis.
Golf.nl heeft onlangs een filmpje met een recensie van deze baan gepubliceerd.
‘s Morgens met angst en beven naar buiten gekeken, maar het was droog. Wel bewolkt en heel veel wind.
Om 9 uur vertrok het busje (met aanhanger voor de golftassen) die kant op.
Kwartiertje rijden.
We moesten 2 aan 2 in buggy’s. Achteraf was dat terecht. Grote afstanden tussen de holes en af en toe heel steil.

Na een poosje begon het wat te miezeren en dat bleef een uur of twee zo. Maar echt regenkleding had je niet nodig. Zeker niet met die buggy’s.
Het was een spectaculaire baan, met af en toe prachtige uitzichten.
Maar wel een tikje te moeilijk voor mij. Over de resultaten zullen we het dus maar niet hebben.

Morgen (laatste golfdag) weer de baan rond het hotel.

Zondag

Vandaag de laatste golfdag van de reis naar Bulgarije.
We spelen voor de tweede keer de baan van het hotel. Het is mooi weer. Veel beter dan gisteren en niet zo bloedheet als de eerste keer (donderdag) dat we hier speelden.
Na vier dagen golfen was er een winnaar. Ik was het niet.
Tot laat in de avond de afgelopen dagen evalueren.

Morgen een vervelende thuisreis. Om toch wat leuks te doen, gaan we ‘s ochtends even naar het strand. Maar hopen dat alle busjes goed aansluiten.

Maandag

Het vliegtuig gaat om 16:15 vertrekken en er is een busje besteld om om 13:30 vanaf het hotel te vertrekken.
Het is meer dan een uur rijden naar het vliegveld, dus dat is niet overdreven ruim. Maar ‘het is geen Schiphol’, dus het moet kunnen.

Om 8 uur opgestaan (dat was nog lastig, na de lange nazit van gisteravond) en na het ontbijt ingepakt en uitgecheckt.
Bagage in de ‘locker room’ en om 10 uur met de shuttlebus naar het strand. Tot mijn verbazing was dat nog een kwartier rijden. Maar er is daar niet veel strand. Meer kliffen.
2 uurtjes op het strand en met de shuttlebus van 12:30 terug naar het hotel.

De rest laat zich wel raden. Na een voorspoedige reis om 20:00 weer thuis.
Het was weer een mooi avontuur.