Alweer een poos geleden had ik mijn ijsmeter overgedragen aan de ijsvereniging in Winterswijk.
Het schoot deze ‘winter’ niet erg op met vriezen en er waren ook nog een aantal organisatorische en techische hobbels te nemen, maar deze week is mijn ‘ijsmeter’ in gebruik genomen.
Gisteravond ben ik eens gaan kijken wat zich daar zo afspeelt tijdens dat sproeien (wat de hele nacht doorgaat).
Het is een heel bedrijf!
Ik was diep onder de indruk om te zien hoe een paar ploegen vrijwilligers alles uit de kast halen om te zorgen dat er de volgende dag een paar uurtjes geschaatst kan worden. En er komt heel veel techniek bij kijken.
Het meest belangrijke is dat er een karretje rondrijdt wat een nevel van water op de baan sproeit.
Over één rondje doet dat karretje ongeveer 5 minuten en het ijs wordt dan ongeveer een halve millimeter dikker.
Voor meer info over het systeem kun je kijken op de website van de ijsvereniging.
Mijn ijsmeter hangt (ongeveer 60 centimeter) boven het ijs. Nu nog met een wat provisorische constructie, maar uiteindelijk moet hij ongeveer midden boven de baan komen te hangen. Na het sproeien moet de zaak dan natuurlijk weer verwijderd worden, want er moet geschaatst worden.
De ijsmeter geeft elke 2 minuten een meting door. Dat gaat ‘via WiFi’ naar het clubhuis. Daar is dus de ijsgroei te volgen.
De ijsmeter doet het trouwens goed. Of het heel nuttig is voor de ijsbaan weet ik eigenlijk niet, maar het is wel leuk.
Blij dat ik er geweest ben.
Hieronder een paar foto’s. Zoals gebruikelijk kun je er op klikken en dan zie je ze groter (met soms wat tekst).
