je ziet dat het stadje echt in het smalle dal ligt
Van 5-12 september zitten we in het plaatsje Monschau; in een mooi, ruim appartement aan de rand van de ‘historische Altstad’.
Op één dag na hebben we prima weer en maken o.a. een paar mooie wandelingen.
Hieronder per dag een klein verslagje en wat foto’s.
Zoals altijd zie je de foto’s groter als je er op klikt.
Donderdag 5 september
het appartementengebouw
Om 10:19 vertrokken richting Monschau.
Sinds gisteren (stom natuurlijk) een nieuwe telefoon.
Van de snelweg af kwam ik er achter dat we geen audio-aanwijzingen kregen van de navigatie. De hele weg nog niet gehad.
Ik gebruikte ‘android auto’ met mijn nieuwe telefoon. Het bleek dat mijn (nieuwe) telefoon in ‘niet storen’ stond. Dan geeft hij geen geluid. Kwestie van foute instelling.
Tweede sputter met de nieuwe telefoon: bijna bij Monschau viel mijn navigatie weg. Mijn telefoon had geen Internet meer.
Geloof het of niet: storing bij KPN bij het omzetten naar een nieuw abonnement.
Maar we kwamen aan.
Je rijdt met een gigantische omweg Monschau in.
Dat moet anders kunnen… Maar het duurt tot maandag voor het ons lukt om het (slechte) alternatief te vinden.
Een heel mooi (en groot) appartement aan de rand van ‘de Altstad’.
Einde middag lopen we even het stadje in en eten een hapje.
Peter een forel en Phia een Flammkuchen.
‘s Avonds kijken we 3 (!) afleveringen van Shetland (seizoen 7)
Helaas krijg ik de (van huis meegenomen) Chromecast niet aan de praat, maar we hebben de laptop met een HDMI-kabel (ook meegenomen) aan de TV gekoppeld. Gaat prima.
Tegen twaalven uitgeput te bed.
sinds gisteren een nieuwe telefoon…
het appartementengebouw
een mooie, maar vervelende trap
Op de achtergrond ‘das rotes Haus’.
hier ‘scheert’ men het laken
‘vroeger’ was in Monschau een belangrijke laken-industrie gevestigd
‘vroeger’ was in Monschau een belangrijke laken-industrie gevestigd
Vrijdag 6 september
Het plan is om naar een oude loodmijn te gaan.
Die gaat om half 11 open en om 11 uur is er een rondleiding; diep onder de grond.
Het is ruim een half uur rijden en we vertrekken om kwart voor 10, nadat we een (nog van huis meegenomen) boterhammetje hebben gegeten.
We rijden door het natuurpark Eifel. Werkelijk heel mooi. Maar het is erg mistig.
Het is niet echt druk…
We komen om iets na half 11 bij de mijn aan en zijn de enige bezoekers.
Maar dat is geen probleem. Ze trommelen telefonisch een gids op en die leidt ons de oude mijngang in.
Hij heeft natuurlijk alle tijd voor ons (ze hebben ook wel eens rondleidingen voor 30 man).
Het is natuurlijk allemaal heel interessant en verbazend.
Tegen 1 uur komen we weer bovengronds.
Er is daar veder niets te beleven (het kleine museum hadden we al om half 11 bekeken) en we besluiten om, op weg naar Monschau, langs een dierentuin (annex roofvogeltoestand) te gaan. Op de heenweg naar de loodmijn waren we daar al langs gekomen.
Het is inmiddels mooi weer geworden.
Bij de dierentuin nemen we eerst een klein hapje (tosti/currywurst) en twijfelen of we er wel in zullen gaan.
Er zijn bar weinig mensen, het ziet er wat ‘vergane glorie’ uit, het is best duur en Phia is bang voor vogels.
Maar we gaan er toch in. Net op tijd voor de vliegshow van 14:30 uur.
Het zijn wel echt heel grote vogels hoor….
En ze laten ze vliegen over een klein parkje.
Phia vindt het niks en Peter probeert goede foto’s te maken met zijn nieuwe telefoon.
Om 15:10 is het wel zo’n beetje klaar en we lopen een rondje door ‘de dierentuin’.
Het beste wat je ervan kunt zeggen, is dat de dieren veel ruimte hebben…
We vertrekken weer richting Monschau.
We willen in ieder geval wat boodschappen doen bij de grote LIDL daar en liefst ook wat stroom laden.
En misschien ‘uit eten’ bij een Italiaans restaurant, wat bij die LIDL in de buurt moet zijn.
Tanken en boodschappen doen gaan prima. Maar eigenlijk hebben we geen zin in uitgebreid uit eten. We nemen wat mee vanaf de LIDL.
Om 6 uur weer ‘thuis’. Zeer moe. Klein glaasje wijn en een versterkend dutje.
Daarna wat gegeten (Phia een salade, Peter een stukje lamsvlees) en nagedacht over morgen.
We gaan morgen wandelen. 10 km.
Verder nog geen plannen.
De avond wat lezen en dit verslagje typen.
Zaterdag 7 september
nieuwe telefoon maakt mooie foto’s
Vandaag prachtig weer. En de vooruitzichten zijn wat minder.
We gaan wandelen. Maar niet overdreven ver. Een kilometertje of 11.
De start is een kwartiertje rijden vanaf ons appartement en is een rondje langs (en soms in) het natuurpark Eifel.
Het is vooral door een mooi bos en we komen bijna niemand tegen.
Vooral het tweede deel is flink stijgen (dan zullen we het eerste deel wel vooral gedaald zijn) en ik ben blij dat we er zijn. ‘De jaren beginnen te drukken’.
We willen bier.
We denken slim te zijn om dat bierdrinken te combineren met een bezoek aan de ‘Oleftalsperre‘: een kwartiertje rijden.
Maar dat wordt niks. Je moet parkeren aan de voet van die dam en dan steil omhoog lopen. Dat zal minstens een kwartier kosten en we hebben de pap op. Ook is er grote twijfel of er boven wel horeca is.
Het blijft bij en beetje domme foto van de stuwdam en dan weer het eind terug naar de plek waar we eerst wat wilden drinken. Wel een beetje jammer dat we er niet op zijn geklommen, want volgens dit filmpje is het best mooi…
Uiteindelijk met grote vertraging aan een (ook) grote bier.
De rest van het plan is als volgt: we rijden naar huis, parkeren de auto, lopen het dorpje in, reserveren een restaurant en lopen terug naar huis om te douchen en bij te komen.
Lukt allemaal.
Als we ‘s avonds het dorpje inlopen komen we de optocht tegen van de Monschauer Kermes.
Een soort heideweek, zeg maar.
Als ‘diner’ komt Peter terecht bij een echte ‘sniposa’ (Schnitzel, Pommes Frites en Salat). Daar zijn de restaurants hier in gespecialiseerd…
Na het eten lopen we terug naar huis. We gaan TV kijken.
Een rondje van 11 kilometer langs de rand van het natuurpark
nieuwe telefoon maakt mooie foto’s
nieuwe telefoon maakt mooie foto’s
Helaas zijn we er niet op geweest
Het is ‘kermes’ in Monschau
Het is ‘kermes’ in Monschau
Zondag 8 september
beroemde trap in de hal van ‘das rotes Haus’
Vandaag een rondwandeling vanuit Monschau.
Hij is 14 kilometer, maar je kunt hem inkorten tot 9.
Omdat het vandaag in Monschau ‘open monumentendag’ is, vinden we dat een mooie reden/smoes voor die inkorting.
De wandeling is nogal wisselend. Soms mooier dan gisteren, maar ook veel lelijke/saaie stukken.
De wandeling staat te boek als ‘zwaar’ en dat komt vooral door een heel venijnig stukje dalen.
Phia had stokken bij zich, en dat had ik ook moeten doen. Maar het ging goed.
De afkorting bracht ons in Höfen, bij hetzelfde koffietentje als waar we gisteren waren afgezet.
Toch maar koffie. Met een stuk taart (alleen voor Peter; die kan het hebben).
Höfen stond al op onze ‘to-do-list’ vanwege de vele heggen daar. Ter bescherming tegen sneeuwstormen en ellende liet men de beukenheggen heel hoog (tot wel 8 meter) opgroeien.
In het dorpje Höfen zijn nog veel van die heggen bewaard gebleven.
De wandeling voert er langs.
Vanuit Höfen ben je in een klein uur weer in Monschau.
We brengen de rugzak naar huis en lopen het dorp in.
Daar is het groot feest. En allerlei gebouwen zijn (gratis) open.
Wij bezoeken onder meer ‘das rotes Haus’: het huis van de groostste wol-fabrikant van Monschau.
Dat bezoek was werkelijk heel leuk. Prachtig daar!
Via email reserveren we een Italiaans restaurant, een stukje buiten het dorp.
Phia had daar positieve dingen over gelezen en in het dorp is het zo gigantisch druk, dat daar eten wel moeilijk zal worden.
Ook is het in het dorp eigenlijk alleen maar ‘sniposa’ wat de pot schaft (schnitzel, patat, sla).
Ter voorbereding op het etentje doen we ‘thuis’ een glaasje en een klein dutje.
Om 6 uur richting het restaurant. Dat ligt tegenover de LIDL en die is (‘volgens de folder’ van het appartement) ‘5 autominuten’ van ons vandaan.
Maar wij doen er ruim 20 minuten over….
Er moet een geitenpaadje zijn; maar wij hebben het nog niet gevonden. Vandaag gaat het zeker niet lukken, want het hele dorp zit potdicht vanwege de Kermes.
Het restaurant is prima.
Peter neem ‘octopus met spaghetti’. Phia een vega-pizza.
af en toe was het best steil…
een klein stuwmeer
bij de stuwdam
een kleine stuwdam
Ze hebben er mooi weer bij
das rotes Haus staat midden in de stad en was woonhuis en ‘fabriek’ van een grote lakenhandelaar
beroemde trap in de hal van ‘das rotes Haus’
schilderijen (inclusief ‘lijsten’) rechtsreeks op de muur geschilderd.
schilderijen (inclusief ‘lijsten’) rechtsreeks op de muur geschilderd.
een van de kamers in ‘das rotes Haus’
Maandag 9 september
Rode lijntje is wel een stuk korter, maar eigenlijk kun je nauwelijks door de stad rijden
‘Montag Ruhetag’. Vandaag helemaal niks gedaan…
Bij het wakker worden regende het en dat heeft tot in de middag geduurd.
Alleen maar naar de LIDL geweest voor boodschappen voor vandaag en morgen.
We zijn wel over een (veel) kortere route gereden. Zie het rode lijntje op de foto. Maar dat doen we nooit meer. Best heel vervelend rijden door die smalle eenrichtingsstraatjes waar je regelmatig moet wachten tot er weer een autootje iets gelost heeft. Al met al doe je er ongeveer net zo lang over als via die grote omweg.
‘s Avonds op het fornuis wat in elkaar gebrutseld van lamsvlees, aardappeltjes en wokgroenten. Beetje tobben met weinig pannen.
Rode lijntje is wel een stuk korter, maar eigenlijk kun je nauwelijks door de stad rijden
Beetje tobben met de pannen
Dinsdag 10 september
Dat was een drukke dag. Totaal zo’n 4 uur auto gereden.
We wilden wat meer weten van ‘de Vulkaaneifel‘ en als mooiste museum raadde chatGPT ons aan een bezoek aan het Lava-Dome in Mendig.
Dat is ruim 100 kilometer verderop en dat is (door al die dorpjes heen) zo’n anderhalf uur rijden.
Het museum is erg de moeite waard. Je krijgt toch een indruk van al die vulkanische processen.
Maar je voelt je een mug. En het is ook niet mogelijk om echt te snappen hoe e.e.a. in de tijd verloopt.
Bij het museumbezoek hoort een bezoek aan een basalt-‘zaal’. Daar heeft men basalt opgegraven/uitgehakt.
We waren nu met een groep van 40. En de zaal is ook heel veel groter dan het mijngebeuren in de loodmijn, een paar dagen geleden.
Maar de gids was een stuk minder.
Na ‘het basalt’ zijn we nog (honderd meter daarvandaan) in een soort museumpje geweest waar je kon zien hoe daar (van basalt) molenstenen werden gemaakt.
Vanuit Mendig reden we eerst langs de ‘Wingertsbergwand‘. Een geologisch gebeuren waar je precies kunt zien hoe de grote vulkaanuitbarsring daar allerlei puimsteen en ellende heeft uitgestort.
Er zijn verschillende bordjes die e.e.a. (een beetje) verduidelijken.
Daarna naar het klooster van Maria Laach; langs het Laach-meer (wat essentieel was bij de vulkaan-uitbarstig).
We nemen een kloosterbier en kijken (een heel klein beetje) rond.
Dan maar naar huis.
We redden het niet op onze batterij, dus moeten ‘tanken’.
We stoppen bij Shell, maar de apparaten daar zijn ‘buiten bedrijf’.
Gelukkig is er twee kilometer verderop een laadpaal bij de ALDI.
En wat blijkt: supersnel en VOOR DE HELFT VAN DE PRIJS van Shell.
Om kwart voor acht zijn we weer thuis.
Gauw de zalm, rösti en worteltjes gemaakt die we gisteren bij de LIDL hadden gekocht.
Het was een zware dag.
Maar:
– blij dat we nu toch wat meer weten van dat vulkaan-gebeuren
– fijn dat we een stuk door het gebied zijn gereden. Erg mooi trouwens.
– goed dat we weten dat je prima kunt laden bij de ALDI
heel mooi museum
deze maquette geeft wel een aardige indruk
vroeger werd het bier opgeslagen in die basaltzalen. Altijd een prima temperatuur.
molenstenen werden ook van basalt gemaakt
Vlak bij het museum
de bordjes helpen maar een klein beetje om het echt te snappen
een onduidelijk apparaat
geen idee waar dit voor was
Mooi wel; zo’n vervallen machine
dit meer rest van een gigantische vulkaanuitbarsting
we rijden langs de Nürburgring
prima snel en supergoedkoop laden
Woensdag 11 september
Tegen de bergwand. Het moet herinneren aan de laken-industrie van Monschau
We beginnen de dag met een bezoek aan de mosterdmolen van Monschau.
Niet heel bijzonder, maar wel leuk dat er ook daadwerkelijk wat mosterd wordt gemalen.
Daarna gaan we naar de ‘Rurtal Talsperre‘. Dat is een heel groot stuwmeer hier in de buurt.
Valt een beetje tegen. je ziet niet echt een ‘muur’; maar een met gras begroeide dam.
Op de terugweg stoppen we bij het dorpje in de buurt en laden de auto een beetje bij.
Dan kunnen we morgen in een keer naar huis.
Tijdens het laden doen we ook boodschappen voor morgen.
Het weer wordt zowaar nog heel mooi.
Vanaf huis lopen we naar Monschau en doen daar de panoramaweg. Zo van hoog boven het dorpje herkennen we zo langzamerhand alles.
We lopen ook nog naar ‘de Burg’ en hebben zo het hele dorp ‘omsingeld’ en bekeken,
Eten doen we bij de Eifelstübe. Best goed.
Peter spaghetti met garnalen (helaas was er vandaag geen forel) en Phia schniposa.
Om half 8 thuis.
Tijdens de rondleiding wordt daadwerkelijk wat mosterd gemalen
de mosterdmolen verkoopt ook boeken Crimi’s die in de Eifel spelen.
Aan de andere kant van de ‘Talsperre’
Monschau heeft ook een burg.
links, iets boven het midden, ons appartementencomplex
je ziet dat het stadje echt in het smalle dal ligt
Tegen de bergwand. Het moet herinneren aan de laken-industrie van Monschau
stuk rustiger dan in het weekend
Donderdag 12 september
Na het ontbijt in een half uurtje ingepakt en om ongeveer half 11 vertrokken.
Na een probleemloze rit om 1 uur thuis.
Gisteren op vakantie-adres (vals) alarm van een rookmelder thuis.
Op afstand uitgezet.
Vanmiddag thuis gekomen en alweer twee van die meldingen gehad (tijdens het opruimen van de vakantie-zooi).
Het malle ding uitgezogen, maar de batterij van mijn stofzuiger gaat nog maar 20 seconden mee.
Stofzuiger uit elkaar gehaald en nieuw battery-pack besteld.
Beveiligingsman gebeld en in overleg rookmelder uitgeschakeld in alarmsysteem.
Hij gaat een nieuwe bestellen en die monteren bij het jaarlijks onderhoud.
Ik ben verdorie alweer aan vakantie toe…
