380 kilometer, maar we hebben er (met weinig stops) 7 uur over gedaan. Vooral het begin (in ‘the highlands’) schiet niet op

Op tijd vertrokken uit Skye en in 7 uur naar Edinurgh gereden. Het is maar een kleine 400 kilometer, maar vooral in het begin gaat het niet hard.

Het eerste stuk (in ‘the Highlands’) hadden we alle soorten regen, maar in Edinburgh aangekomen eigenlijk prima weer (met af en toe een spetter).
Ons ‘hotel’ is een piepklein, en helemaal kaal, studentenflatje wat gelukkig wel pal in het centrum ligt.

We lopen ‘the Royal Mile’ een keer op en neer en hebben plezier in de artiesten die daar (in het kader van het augustus-festival) hun kunsten laten zien.

Om half negen op de kamer en aardig de pap op…

Dit is in ons hotel iop Skye. Ik denk dat ik wel een paar kilo extra lichaamsgewicht exporteer naar huis

Deze brug (op Skye) schijn je gezien te moeten hebben. Vraag niet waarom. We waren er vier keer langs gekomen, maar vandaag toch even gestopt…

Deze brug (op Skye) schijn je gezien te moeten hebben. Vraag niet waarom. We waren er vier keer langs gekomen, maar vandaag toch even gestopt…

Links de ingang naar de studentenflat waar we zitten. Rechts een hek (wat met een code opengaat) naar een parkeerplaatsje. Had weinig hoop toen ik dat een maand geleden boekte, maar het is prima.

de code werkt!!!

de ‘Royal Mile’ in Edinburgh is in augustus gereserveerd voor kunstenaars

de ‘Royal Mile’ in Edinburgh is in augustus gereserveerd voor kunstenaars

op de Royal Mile

Deze tribune kijkt op de binnenplaats van het kasteel waar morgen de ‘Tattoo’ (Taptoe) wordt gehouden

De bussen met deelnemende orkesten beginnen aan te komen

Vanuit ons hotel lopen we naar het centrum en daar ‘the Royal Mile’ op en neer

Vandaag doen we de Noord-West hoek

Vandaag Noord-West Skye

Uw verslaggever is een beetje ziekjes vandaag. Hoesten, keelpijn en dergelijke.
Gisteren begon dat al. Een corona-test gedaan en die was gelukkig negatief. Maar wel brak.

Vanmorgen regende het en we besloten om er een simpel dagje van te maken.
Eerst maar eens naar een leerlooierij waar ze op traditionele wijze lamsvellen maken.
Het weer knapt verbazend op en we genieten (hoestend en proestend) van de prachtige omgevung.

We gaan door naar het kasteel Dunvegan. Dat is ook veel leuker en mooier dan gedacht.

Dan toch maar het hele programma. We rijden (vanaf dat kasteel) in ongeveer een uur naar de westelijke rand van Skye. De tocht erheen is geen sinecure. Het is (zoals de meeste wegen hier) een ‘single track road’ waar je je constant langs tegenliggers moet wurmen.
Maar deze weg is wel erg smal. En je komt regelmatig campers tegen. Het is soms een heel gepuzzel.

Uiteindelijk pas om 5 uur thuis.
Een beetje gaan voorbereiden op de lange rit (morgen) naar Edinburgh…

Vanmorgen porridge met wat honing voor de keel en een medicinaal scheutje whisky

Hier schrapen ze het laatste vet van de huis

van binnen ook heel mooi….

Een lange ‘single track road’ naar de kust

Beetje puzzelen met tegemoetkomend verkeer, Zeker als daar campers tussen zitten

Het is vanmorgen stralend mooi weer.
Dat had ‘weeronline’al voorspeld, dus we zaten al om 8 uur aan het ontbijt en reden voor negenen richting de parkeerplaats van ‘the old man of Storr’: een beroemde rotsformatie die je gezien ‘moet’ hebben.
En dat vinden heel veel mensen; dus de parkeerplaats is al vroeg vol.
We zijn op tijd en kunnen de auto fatsoenlijk kwijt.
Het is nog een aardige wandeling/klim. 270 meter omhoog.
Absoluut de moeite waard. Prachtig. Zeker ook met dit weer.

Het blijkt achteraf het hoogtepunt van de dag te zijn.
De andere toeristische tips (watervallen en uitzichten) vinden we een beetje tegenvallen. Verwend als we inmiddels zijn…

We besluiten om een rondje te rijden om de noord-oost hoek. En naarmate we vorderen begint het te betrekken en zelfs te regenen.
‘*Zelfs* te regenen’? We lijken exceptioneel goed weer gehad te hebben de afgelopen dagen.
De lokale weersvoorspelling gaat als volgt:
– kijk naar de top van een berg
– als je die top goed kunt zien, gaat het binnenkort regenen
– als je die top niet kunt zien, regent het al

We hebben dus geluk gehad.
Benieuwd wat morgen gaat brengen (volgens ‘de app’ weinig goeds).
We gaan dan de Noord-West hoek proberen. Dat is dan trouwens onze laatste dag op Skye…

een van de vele mooie foto’s die je daar kunt maken

een van de vele mooie foto’s die je daar kunt maken

Best mooi eigenlijk…

Na het (prima) ontbijt rijden we om 10 uur de berg af.

Vragen bij de Talisker Destilleerderij of ze een extra tour hebben ingelast. Ja hoor. Om 1 uur kunnen we mee.

In de tussentijd rijden we naar ‘Fairy Pools’ en lopen naar de watervalletjes daar.
Ruim op tijd terug bij de whisky-jongens en doen de tour. Eigenlijk valt dat een beetje tegen. Ietsje te ‘gelikt’.
Maar toch blij dat we dit hebben meegemaakt.
Iets boven de destilleerderij een paar oesters gegeten en daarna in ons hotel (weer wat hogerop) wat ontspannen.

Toch nog even erop uit. Naar het strand van Talisker.

Weer terug bij ons hotel blijkt dat zich ontpopt te hebben tot de lokale eetgelegenheid. Er waren meer dan 50 eters.
Gisteren waren ze alleen maar open voor de (7) hotelgasten.
Verbazend.
Maar uitstekend gegeten.

een hele reeks watervalletjes

Hier hangt een heel aparte lucht

Talisker heeft 5 ‘stills’

Goed ruiken

Vlak boven de destilleerderij is deze ‘oyster shed’

smal weggetje hoor.

Talisker Beach

Phia had het besteld, maar durfde niet…

nooit eerder zulke kleine visjes (‘met huid en haar’) gegeten

van Fort William naar ons hotel op Skye

Lost on Skye

We vertrekken bijtijds (dachten we) uit Fort William. Het is ongeveer een uurtje rijden naar Mallaig.
Maar onderweg stoppen we toch even bij een parkeerplaats met uitzicht op dat viaduct waar we gisteren met de trein overheen gingen.
Dat hadden we niet moeten doen. Kostte teveel tijd.
Zeker nadat we een paar onderbrekingen hadden vanwege ‘werk aan de weg’, realiseren we ons dat het nog best een eind is.
En we moeten uiterlijk 11:10 inchecken bij de veerboot.
Wat nu ontstaat is ‘Ferry fever’: angst om de boot te missen…
Maar we komen met 3 minuten speling aan in Mallaig.

Iets over twaalven landen we op Skye.

We rijden eerst (in ruim een uur) naar de Talisker destilleerderij. Niet alleen om te proberen een tour te boeken, maar ook omdat we er echt langs moeten om bij ons hotel te komen.
Tour boeken lukt nog niet (misschien morgen) en we rijden over een naar smal weggetje naar ons hotel.
Echt in ‘the middle of nowhere’.

Op aanraden van de hotelbazin doen we een wandeling, maar dat wordt een beetje een drama.
We lopen verkeerd en komen in diepe ellende terecht.
Blij dat we heelhuids thuis komen. Toch twee uur onderweg geweest.
We eten in het hotel. Er is ook in de wijde omtrek geen andere mogelijkheid.

Morgen meer…

Hier reden we gisteren met de trein overheen

Het schijnt wel eens voor te komen dat hier de zon schijnt…

Nog geen tour kunnen boeken. Toch maar vast een flesje gekocht

Echt ‘in the middle of nowhere’

Toch nog twee uur lopen vanuit het hotel

Hier liepen we vast bij onze wandeling

Potje patience (?) in de eetzaal van het hotel

De Jacobite Stream Train gaat van Fiort William naar Mallaig (en terug)

Vandaag met ‘de Harry Potter trein’ van Fort William naar Mallaig.

Officieel heet die trein ‘the Jacobite Steam Train’ en het is een beroemde toeristische attractie.
Door een prachtig gebied rijdt de stoomtrein in twee uur van Fort William naar het havenplaatsje Mallaig.
Daar mag je anderhalf uur rondkijken (maar na 10 minuten heb je het wel gezien) en dan weer twee uur terug.
De rit is razend populair.
Toen ik ruim een maand geleden wilde boeken was er alleen nog maar op zondagmiddag een plaatsje beschikbaar.
En alleen eerste klas; dus schuw duur.
Maar we zijn blij dat we het gedaan hebben.
Vooral het viaduct is natuurlijk spectaculair (en beroemd uit de HP-films), maar de rest is ook prachtig.

Morgen gaan we trouwens weer naar Mallaig. Dan met de auto. Daar steken we met een veerboot over naar Skye.

een mooie machine

de ‘goedkope’ kaartjes waren een maand geleden al uitverkocht

bekend uit de Harry Potter films. Mijn zoon vroeg of we nog een overvliegende auto hadden gezien…

je hebt het snel gezien…

‘s middags iets beter weer

Iedereen probeert een leuke foto te maken

Wel mooi; zo’n eerste klas coupé

Volgens mij is dat de Ben Nevs (de hoogste berg van Engeland)

A not-so-easy walk in Fort William

We willen naar de ‘Steal Falls’ lopen. Dat is een waterval die van de Ben Nevis (de hoogste berg van Engeland) komt.
Volgens de beschrijving is dat drie kwartier lopen (en weer 3 kwartier terug), maar wij parkeren een parkeerplaats te vroeg, dus het is wat langer. Maar de juiste parkeerplaats is stampvol; dus zo erg is het nou ook weer niet.

Het is erg warm en af en toe best lastig lopen. En echt bij de waterval komen we ook niet. Je moet een riviertje oversteken en we hebben geen zin in natte voeten.

Maar we zijn blij dat we dit berg-gebied gezien hebben. Toch anders dan wat we ooit eerder gezien hebben.

Het hotel serveert een uitstekend ontbijt

een mooi gebied. Toch weer heel anders dan Zwitserland of Oostenrijk en zo

De Ben Nevis is de hoogste berg van Engeland

Best klauteren af en toe

Laatste stukje naar de waterval is vlak

Helaas moest je nog een riviertje oversteken/doorwaden om echt bij de waterval te komen. We hadden geen zin in natte voeten

Beetje lang gedaan over die 10,4 kilometer

iets van 100 kilometer

Een beetje een schakeldag vandaag…

In twee uur rijden we op ons gemakje naar Fort William.
Over het stadje valt verder weinig te melden en ook geen spectaculaire foto’s.

Morgen wandelen.

ondrweg

tsja…

je moet toch wat fotograferen

je moet toch wat fotograferen

in Fort William

wel fundamenteel oud(erwets) allemaal hoor…

8 sluizen overbruggen samen 19,5 meter hoogteverschil

hier hebben we gegeten

Met de ferry van 09:00 uur uit Oban naar Lismore. Daar 5 uur wandelen en om 3 uur terug

A simple walk on Lismore…

Vandaag een heerlijke dag gehad; maar er valt weinig over te vertellen.
Om 9 uur de ferry genomen naar het eiland Lismore en daar een mooie wandeling gemaakt met prachtig weer.
Om 3 uur weer in een uurtje met de ferry terug naar Oban.

Thuis ‘koken’ en inpakken. Morgen verkassen.

Een praschtg eiland. Leuke wandeling (11 kilometer) ook. Bijna niemand gezien.

Een verlaten ‘kalkbranderij'(?)

Op de achtergrond het eiland Mull

Heerlijk weer

Terug in de haven een kleine verlate lunch

Een zware, maar mooie, dag vandaag: de ‘Three Isles Excursion”.

Om 9 uur halen we de kaartjes op en om half 10 gaan we aan boord voor de ferry naar Mull.
Wel prima dat dit allemaal zo vlakbij ons huisje is.

De ferry steekt in een klein uur over naar Mull (eiland 1) en daar stappen we in een bus.
Die rijdt over een smalle weg in anderhalf uur naar de westkust van Mull.
We kijken onze ogen uit. Wat een prachtig eiland!

We stappen op de ferry naar Iona (eiland 2). Dat is maar 10 minuten.
Op Iona moeten we 2 uur zoet brengen. Dat doen we door een bezoek aan de ‘abbey’ daar. Zeker de moeite (en het entree-geld) waard.

Om 3 uur vertrekken we vanaf Iona met een soort snelle motorboot naar het eilandje Staffa (nummer 3).
Dat is een serieus stukje varen.
De schipper vaart ons eerst langs een eilandje waar wat zeehonden liggen; maar vooral leuk is dat we onderweg een paar dolfijnen tegenkomen die een stukje met de boot meezwemmen. Ik heb ze nog nooit (in het wild) zo dichtbij gezien.
Staffa is een klein (onbewoond) eilandje met eigenaardige basalt-formaties: 6-hoekig. In IJsland heb ik dat ook wel eens gezien. Iets met gestolde lava.
Langs een touw kun je (net boven zee) naar een grot lopen. Over die basaltblokken dus.
Ik ben ook nog even bovenop het eiland geweest.

Na een uur kwam de boot ons weer halen en drie kwartier later werden we op Mull afgezet (bij de ferry naar Iona).
Weer met de bus dezelfde weg terug en om half 8 de ferry naar Oban.

We worden welkom geheten door een clubje ‘pipers’. Toeval: de ‘Oban High School Pipe band’ is aan het oefenen. Toch leuk.
Via de Tesco (‘AH-XL’) naar huis gelopen.

Om 9 uur waren alle batterijen leeg: telefoon, fototoestel en Peter.
Beetje veel foto’s deze keer.
En jammer dat er bijna geen foto’s van het prachtige Mull zijn. Foto’s vanuit de rijdende bus zijn geen succes.

Excursie naar 3 eilanden. Eerst oversteken naar Mull. Een heel groot eiland en prachtig. Geen foto’s, want we reden er (in anderhalf uur) met de bus doorheen. Eiland 2 is Iona; aan de westkust van Mull. Eiland 3 is Staffa. Een onbewoond eilandje, middenin zee.

Een prachtig eiland. Maar vanuit de bus is het slecht foto’s maken…

De abbey van Iona

Een kruis op Iona

in de abbey van Iona

kloostergangen

Kloostergangen

In de abbey

Op weg naar Staffa vaart de schipper (vlak bij Iona) langs dit eilandje met zeehonden

Zo leuk… Ze zwommen een eindje met ons mee richting Staffa

Gezien vanuit de boot naar Staffa. Hier zou ik straks ook lopen

zo ziet Staffa er vanuit zee uit

dit voert naar een grot. Je loopt (langs een touwtje) over 6-kantige basalt-formaties.

op Staffa

op Staffa

Hier kon je met wat moeite naar toe lopen

De boot komt ons na een uurtje weer ophalen

Je krijgt een indruk van Staffa en van de boot

In de haven van Mull komt de ferry ons ophalen

Op de terugweg van Mull naar Oban aan boord ‘fish and chips’ gegeten. Best redelijk.

Toch nog even wat boodschapjes bij de Tesco. Beetje laat. Alleen nog selfservice.