Dit jaar geen massale herdenkingen van Market Garden; en dus ook niet de traditionele parachutisten-dropping.

we gingen even naar de hei; ‘alleen maar’ om te kijken hoe mooi die bloeit

Omdat over twee weken ‘het springen’ niet doorgaat, had de gemeente een presentatie met grote foto’s gemaakt.

Een hele rij van die foto’s. Vanaf de schaapskooi, langs het ‘landmark’ tot aan de picknickplaats. Best mooi.

tot onze verbazing opeens een vliegtuig waaruit een paar kleine droppingen werden gedaan

toch een beetje airborne…

Vandaag de Altstadt. Dat vond ik een stuk leuker dan gisteren En ook beter weer.
Het is moeilijk je voor te stellen dat dit hele gebed volkomen in de as heeft gelegen in 1945 en pas de laatste 30 jaar herbouwd is. Het lijkt allemaal ‘echt oud’; maar sommige mensen noemen het ‘nep’.

Die Frauenkirche. Tot 1994 was dit een berg puin. En hij is nu helemaal herbouwd alsof er niets is gebeurd. En je kon hem zelfs beklimmen. Dat hebben we dan maar gedaan…

Later zijn we ook nog naar binnen geweest. we zijn dus helemaal daarboven geweest….

De puzzelstukjes waaraan je kunt zien hoe de kerk weer is opgebouwd.

vanuit de hotelkamer. Even kijken of er genoeg olie is voor de lange rit naar huis, morgen….

Dresden.
We hadden een excursie geboekt naar de fabriek van Volkswagen dus vertrokken al vroeg naar Dresden.
Rond 1 uur waren we in ons hotel, in ‘die Neustadt’. Daar hebben we die middag rondgelopen.
Morgen staat ‘die Altstadt’ op het programma.

Hier maken ze Volkswagen E-golf’s. Er komen er 72 per dag van de band af rollen. Ik vond het maar traag verlopen allemaal. Helaas mocht je geen foto’s maken langs de band

Zo’n toren zetten ze natuurlijk niet voor niets neer….

Zicht op de oude stad. Er schijnt een schilderij te zijn van precies dit uitzicht. Maar op dat schilderij stond die hijskraan natuurlijk niet. Morgen gaan we dit bekijken…

het ‘Japanische Palais’ is helaas dicht op maandag…

Wandeling door ‘die (aussere) Neustadt’. Mij sprak het eerlijk gezegd allemaal niet zo aan….

Prachtig weer. Een rondwandeling van 14 kilometer rond het dorpje Hinterhermsdorf; vlakbij de Tsjechische grens.

Dit rond wel het wandelgedeelte van onze vakantie af. Morgen naar Dresden.

zo’n toren staat er natuurlijk niet voor niets en ga je op….

Uitzicht over het gebied waar we de afgelopen week hebben gelopen. We herkennen veel. Verdrietig is dat we zoveel dode bomen zien. Minstens 20% legt het loodje. Iets met beestjes en droogte.

een beekje vormt de grens tussen Tsjechië en Duitsland. Daar lopen we een paar kilometer langs Heel mooi.

Je ziet nog het symbool CS (Van Tsecho-Slowakije), waar nu een C overheen is geschilderd. Aan de Duitse kant heeft men de letters DDR dicht-geplamuurd (zodat je die bijna niet meer ziet) en er een grote D op geschilderd.

het is eigenlijk niet helemaal mijn ding; maar toch het laatste kwartier van de Grand Prix in Spanje bekeken

‘s Morgens laag hangende bewolking en een slechte weersvoorspelling. We durfden de wandeling naar ons volgende hotel niet aan en namen de bus. Bij ons derde hotel aangekomen stond onze auto daar op ons te wachten en reden we daarmee naar Sebnitz; tegen de grens met Tsechië. Het weer knapte nog helemaal op en na de lunch in Sebnitz hebben we nog een aardige wandeling gemaakt rond een stuwmeertje (met kanotocht!) op de grens van Duitsland en Tsechië, Al met al een afwisselende dag. Misschien wel beter dan (alleen) dat ‘domme’ gewandel en geklauter….

met de bus van Bad Schandau naar Hinterhermsdorf

de kunstbloemen-industrie in Sebnitz is vergane glorie. In 1910 werkten er 18.000 (!) mensen in die business. Nu nog 15 (!)

je kon een pakketje kopen waarmee je ‘onder begeleiding’ zelf zo’n kunstbloem kon maken. Hij is best mooi geworden, al zeg ik het zelf. In vroeger tijden was ik denk ik meteen aangenomen….

Vlak bij ons hotel begon een (achteraf best stevige) wandeling naar ‘die obere Schleuse’. Een soort stuwmeertje wat gebruikt werd voor de hut-vlotterij

Met een bootje over dat sruwmeerte. Het gebied is beroemd om deze attractie….

een tam dagje vandaag. Geen (grote) wandeling gepland, dus we gaan met het voetveer aar Bad Schandau en lopen daar wat rond.
‘s Middags begint het te regenen en dat schijnt tot morgenavond te duren. Dat is niet zo best, Want morgen moeten we verkassen en dat is *lopen* naar ons volgende hotel. Wij verdiepen ons momenteel in de busverbindingen…

Koffie mit Kuchen dan maar

We hebben nog een paar offline vrienden…

op de achtergrond zie je een lift die je vanuit het dal 50 meter omhoog brengt

niet helemaal droog bij het hotel aangekomen; maar toen barstte het ook echt goed los. Je zal maar op een berg aan het wandelen zijn…

het ziet er niet best uit voor morgen…

Uw verslaggever is vandaag alleen op pad getogen. De geliefde zag het niet zitten.
Met het voetveer naar Bad Schandau; met een ouderwets trammetje een eind de berg op, en vandaar een stevige wandeling naar de toppen van de Schrammsteinen. Op de steilste stukken zijn allemaal stalen ladders en trappen aangebracht.

het is moeilijk om met foto’s het gebied goed te ‘vangen’. En ze worden ook gauw allemaal hetzelfde. Hopelijk geeft dit panorama een beetje een indruk.

Omdat uw verslaggever vandaag alleen op pad was, moesten we een voorbijganger inschakelen om dit enge paadje met jullie te delen.

de ‘Himmelleiter’ brengt je door een nauwe kloof naar een uitzichtpunt boven de Kuhstall.

dit trappetje is nodig aan een facelift toe….

met een trammetje naar de Wasserfall en dan de tocht de Schramsteinen op…. En dan weer naar beneden, natuurlijk…

Vandaag (de vierde vakantiedag) weer een flink stuk gelopen. Naar ons tweede hotel. Gelukkig bleek bij aankomst onze bagage gearriveerd, Blijft toch altijd spannend.

die bult is de ‘Pfaffenstein’ en ‘moet’ beklommen worden.

het laatste stuk van de beklimming heet ‘het oog van de naald’. Je past er ook maar net door,

de ‘Barbarine’. Een symbool van de ‘Sächische Schweiz’.

het zijn niet alleen maar ‘bergen en ellende’ hoor, Je loopt hele stukken door mooie bossen

Aan de overkant van de Elbe doemen de ‘Schrammsteinen’ op.Die staan voor morgen op het programma. Maar de onderhandelingen met de geliefde zijn nog niet afgerond, Het kan ook een rustdag worden.

Vandaag een ‘rustdag’. We hebben de auto alvast naar het 3e hotel gebracht; dat scheelt ‘gedoe’ als we het wandelen afronden en naar Dresden verkassen.
‘s Middags bezoek aan ‘festung Königstein’

Auto naar 3e hotel gebracht en met de bus terug naar Königstein

geen eigen foto. Maar hier zie je goed hoe de ‘festung’ boven het stadje ligt

Uitzicht vanaf de Festung. Links zie je Lilienstein (die we gisteren hebben beklommen. Je ziet het voetveer over de Elbe. Ons hotel ligt daar precies aan. Op de linker-oever dus

Je kijkt nu naar het Zuiden. Helemaal rechts zie je de Pfaffenstein, Het is de bedoeling dat we die morgen beklimmen, en dan een eind naar links: naar Krippen. Daar is ons tweede hotel en hopelijk ligt dan daar ook onze bagage…

boven de toegangspoort van festung Königstein. Ben nog niet achter de betekenis gekomen.

Onze tweede vakantiedag was meteen een serieuze wandeldag. ‘s Morgens was het nog erg warm, maar ‘s middags begon het zachtjes te regenen. dat heeft natuurlijk voor- en nadelen

Die eerste bult (die je in het hoogteprofiel ziet), is de Lilienstein die we gisteren al zagen. Daarna loop je redelijk vlak naar Rathen, waarna je de Bastei beklimt

Dit is de ‘Schwedenlöcher’. Een kleine duizend treden door een smalle kloof omhoog naar de Bastei

vanaf de Bastei. Het is een eigenaardig gebied…

De Bastei-brücke is ‘de Eiffeltoren van dat gebied’. Je moet het eigenlijk wel gezien hebben….

Op de terugweg van de Bastei zak je weer af naar de Elbe. Hier zicht op ‘Stadt Wehlen’. Daar hebben we de trein genomen, terug naar Königstein