Normaal gesproken doe ik het eigenlijk altijd op de 22e december, maar waarom dat precies zo is weet ik ook niet.
Maar deze keer dus al de 20e.
De afgelopen dagen zo hier en daar wat groen geknipt en geschooid, en vandaag aan de gang.
Ben er weer best tevreden mee.
Dit jaar een ‘kerstkaart’ gemaakt op de 3D-printer.
Eerder dit jaar was ik al eens aangelopen tegen een programmaatje wat van een foto een ‘Litophane’ maakt.:
Wat is een lithophane?
Ziehier een definitie:
Lithophanes werden vroeger in porselein gemaakt.
Een lithophane (uitgesproken als ‘lietoofeen’) is een geëtst of geboetseerde weergave in een dun laagje semi-transparant porselein.
Door het porselein aan de achterzijde te belichten met een lichtbron wordt de weergave zichtbaar in grijstonen.
Dit is dus eigenlijk letterlijk tekenen met licht (fotografie: foto = licht, grafie = schrijven).
Een lithophane is een drie dimensionale weergave van een standaard foto, die afhankelijk van de gebruikte lichtbron, of lichtkleur verschillende gedaantes kan aannemen.
Met behulp van dat slimme programmaatje (gratis op een Internet-website) is het dus geen kunst om een foto om te zetten naar een ‘STL’ voor een 3D-printer.
Het maken van een standaard (waar je een waxine-lichtje in kunt zetten) was eigen creativiteit. En het moet natuurlijk ook nog in een envelop passen.
Over het algemeen kreeg ik wel leuke reacties. Maar sommigen vinden ‘zo’n ding van plastic’ natuurlijk niks.
De personeelsvereniging van mijn oude werkgever organiseerde een Whisky-proeverij.
In deze tijd?
ja. Online.
Die lol wou ik hebben.
En het was lol.
Volgende week port!
Vorig jaar had ik een (1) zo’n kersthuisje gekocht; met het plan om er elk jaar eentje bij te kopen. Van de week naar de intratuin in Duiven getogen. Het is daar niet echt Corona-proof; maar je moet toch wat. Heel leuk om daar te zijn. Vooral ook om te zien hoe allerlei mensen (vaak jonge echtparen) in hevig overleg zijn hoe ze hun kerstdorp zullen inrichten/uitbreiden.
Eén huisje uitgezocht, maar dan zou ik er twee hebben. Dat is een raar aantal. Dus ben ik met twee huisjes vertrokken.
Maar wat nu?
Na overleg met mijn zusje (die heeft al jaren een groot kerstdorp met tientallen huisjes) weer terug gegaan naar de intratuin voor boompjes, verlichting en noem maar op.
Zodra Sinterklaas het land uit was heb ik mijn eerste kerstdorp gemaakt.
Ik ben er best trots op.
Volgend jaar weer wat uitbreiden; maar het plan is wel om het redelijk klein te houden.
We zullen zien…
Het is alweer veel te lang geleden dat ik wat geschilderd heb. Maar het blijft nog steeds een beetje ‘jeuken’ als ik wat zie of lees over Bob Ross. Want die filmpjes schilderde ik dan na.
Heel veel mensen kennen Bob van zijn TV-series. En Museum More had nu een tentoonstelling met een aantal van zijn schilderijen. Dat is geloof ik niet zo vaak.
Wij naar Gorssel (want daar is dat museum) en de zaak eens bekeken.
Er staan (op schildersezels) een stuk of 40 schilderijen.
En ik vond ze mooier dan ik had verwacht. Verfijnder en meer gedetailleerd. Heel leuk om te zien.
Het filmpje onderaan laat eigenlijk de hele tentoonstelling zien. Hoef je niet eens meer naar Gorssel…
Nu nog moed verzamelen om weer eens te beginnen…
Mijn buurman is aannemer en hij heeft op het kazerneterrein een aantal grote (en mooie!) appartementengebouwen neergezet.
Het leek hem leuk om een maquette daarvan op zijn kantoor te hebben.
Het gaat om het project ‘de Verbinding (twee identieke gebouwen) en het project ‘Parkwachter’ (twee gebouwen die elkaars spiegelbeeld zijn).
Ik heb me er eens aan gewaagd.
De architect leverde een ‘Sketchup’ van de gebouwen; maar die kon ik niet gebruiken voor de 3D-print. Er zaten teveel onvolkomenheden in (en ook veel te veel details voor dit doel).
Ik heb de gebouwen opnieuw getekend (in Sketchup) en daar was ik meer dan 20 uur mee druk.
Het daadwerkelijk printen was ook geen sinecure. Mijn printer is totaal 200 uur bezig geweest en er is ongeveer een kilo plastic in het geheel gaan zitten.
Eigenlijk is dit teveel voor mijn printer.
Ik heb ook nog even gekeken wat printen bij een professioneel bedrijf zou kosten, maar dan ben je wel zo’n 1.000 euro kwijt (alleen aan het printen). Ben eigenlijk wel nieuwsgierig hoe mooi dat dan zou worden, maar beetje duur om een keer te proberen.
Onderstaand een paar foto’s.
De buurman gaat (zelf) een ‘landschapje’ maken en als dat klaar is, komt een foto ervan hier nog onder.
Jaren geleden (denk aan eind vorige eeuw) heb ik wel eens wat gedaan met Microsoft Flight Simulator. Dat ‘spel’ was voor veel mensen de enige reden om een computer te kopen. Ik heb het toen een paar weken gespeeld en kon goed opstijgen en matig landen.
Zoals voor mij zo vaak geldt, was het maar een tijdelijk gebeuren.
Een paar weken geleden las ik in een computerblaadje dat er een nieuwe versie van het spel uit was. Dat was heel bijzonder, want de laatste versie was van 2006. Niemand had verwacht dat Microsoft na 14 (!) jaar nog een keer wat nieuws zou uitbrengen.
Maar wel dus. En grappig is dat je nu ‘de hele wereld onder je hebt’ en je kunt vliegen waar je wilt (maar je moet er wel heen vliegen; dus als er geen vliegveld in de buurt is, ben je even onderweg). Ze maken gebruik van de satelliet-opnames van de hele wereld. Jammer genoeg niet Google-maps, maar hun eigen Bing. De satelliet-opnames zijn alleen ‘van bovenaf’; dus van gebouwen hebben ze wel de oppervlakte; maar de vorm (die ze genereren) moeten ze gokken. Dat ziet er vaak dus maar raar uit. Maar hoogtepunten (zoals beroemde gebouwen) zijn wel ingetkend.
Zie hier voor een mooie test (kijk dan vooral het filmpje).
In de krochten van het Internet vond ik een speelbare versie. Helaas gaat het spel de krachten van mijn PC (met name de grafische kaart) iets te boven. Het kan dus mooier dan wat ik zie. Maar het is toch erg leuk om te doen…
Om de zaak iets handiger te bedienen dan met muis/toetsenbord heb ik toch maar een paar tientjes geïnvesteerd in een ‘joy-stick’.
Een paar leuke avonden gehad. Zie de foto’s.
Al een paar jaar stond op de ‘to-do list’ om de boerderij ‘Meekert’ in Winterswijk te ‘vereeuwigen’ in een 3D-print.
Als cadeau voor mijn vrienden Leendert en Liesbeth; maar toch ook wel als een hopelijk leuk hobby-project.
Bouwtekeningen zijn er eigenlijk niet, dus Leendert en ik zijn een hele dag aan het meten geslagen. En ongeveer 100 foto’s gemaakt. Het tekenen (in Sketchup) was ongeveer 10 uur werk.
Na overleg met Leendert besloten om toch ook de ‘gebinten’ te ‘tekenen’. Eigenlijk zou je die op de 3D-print niet zien; omdat ze bijna vlak in de muur liggen en alleen maar van een andere kleur/materiaal zijn. Maar met een beetje smokkelen heb ik ze 2 centimeter (werd in de print 0,2 mm) verdiept getekend. Dat ga je *net* zien, met de resolutie die mijn printer haalt.
Het wordt er wel mooier van.
Ook nog geprobeerd het dak wat te profileren door pannen te tekenen. Maar dat gaat de krachten van mijn printer te boven (blijkt bij een proef-print). Al doende leert men, zullen we maar zeggen.
Daarna de print gestart. Die zou er ongeveer 38 uur over doen. Maar halverwege zag ik de bui al hangen. Storingen in de toevoer van het plastic. De laatste tijd heb ik steeds vaker deze ‘extruder-problemen’.
Na wegbreken van de ‘support’ werd duidelijk dat het resultaat vreselijk was.
De knoop maar doorgehakt en een nieuwe ‘extruder’ en een nieuw ‘hotend’ besteld. Paar uurtjes klooien en de printer is er weer helemaal klaar voor.
Vrijdagavond de print van Meekert weer gestart en het lijkt allemaal een stuk beter te gaan.
Zondagmorgen is het klaar en…. prachtig geworden. Geen storingen en alles is ook veel gladder dan met de oude hardware. Zelfs de geveltekens zijn geprint; en die zijn echt klein…
Ik ben er zeer tevreden over.
Bij de foto’s hieronder staat steeds wat commentaar.
Voor mijn verjaardag had ik van Annemarieke een flesje (zelfgemaakte) limoncello gekregen. Heerlijk!. “Hoe maak je dat toch?”
Vandaag was het zover. Ik krijg les.
Het is niet moeilijk. Maar nu een paar weken wachten. Dat is wel moeilijk.
Er ‘moest’ weer een vrij-reizen-dagje op. Met Phia naar den Bosch. Onder andere om naar kussens voor onze nieuwe bank te gaan kijken. Phia wist een mooie winkel. Die konden we niet vinden. Bleek achteraf in Dordrecht te zijn. Mooi doel voor de volgende keer. 
