In een computerblaadje kwam ik een artikel tegen over ‘deep dream generator‘.
Het is een website, waar je (eigen) foto’s kunt ‘omzetten’ naar iets heel abstracts. Je gebruikt daarbij een ‘stijl’ (wat ook een foto kan zijn).
Het proces is niet ‘gewoon een photo-shop truukje’. Het is iets ingewikkelds met (volgens wikipedia): “….uses a convolutional neural network to find and enhance patterns in images via algorithmic pareidolia, thus creating a dream-like psychedelic appearance ….“.
De ‘deepdream’ hierboven gebruikte als originele foto een luchtfoto van de straat waar ik woon en als ‘stijl’ één van de vele plaatjes die de website beschikbaar stelt (maar je kunt ook je eigen stijl uploaden). Zie voor het gebruikte origineel en ‘stijl’ de twee volgende plaatjes.

Het veranderen van de stijl maakt heel veel uit. Ik ben nog een beginner; dus kan nog niet goed voorspellen welk effect een bepaalde stijl heeft. Maar waarschijnlijk is het ook een kwestie van domweg proberen. Hieronder een foto van een boerderij die met verschillende stijlen is ‘behandeld’.

Het creëren van één deepdream kost best veel rekentijd. De ‘deep dream generator geeft je de mogelijkheid om met een gratis account ongeveer 1 ‘dream’ per uur te genereren. Maar wil je meer/vaker (of een hogere kwaliteit) dan moet je een betaald abonnement nemen.
Ik heb dat (om te beginnen voor 1 maand) eens gedaan en zie hieronder voor mijn eerste ervaringen…
De gebruikte foto’s heb ik ooit zelf gemaakt en zijn eigenlijk ‘heel gewoon’.

weer een mooie wandeling gemaakt met onze vrienden Annie en Ruurd.
Deze keer door het Deelerwoud.
Onderweg kwamen we een ‘happy stone’ tegen. Daar had ik eigenlijk nog nooit van gehoord. Misschien moet ik er ook maar eens een paar maken.
De hei was mooi, en het was een fijne dag.

Vandaag weer eens een ‘NS-keuzedag’ opgemaakt en naar Amsterdam geweest.
Dat was verdorie knap lang geleden. ‘Normaal gesproken’ ga ik wel twee of drie keer per jaar naar Amsterdam, maar in de ‘reishistorie’ van mijn OV-chipkaart kon ik zien dat het vorige bezoek van 4 maart 2020 was. Weer een teken van de sociale armoe die de pandemie heeft veroorzaakt…

Ik wilde de ‘verbrede Nachtwacht’ wel eens zien.
Het beroemde schilderij is in 1642 gemaakt, maar 75 jaar later verhuisd naar een andere plek. En… daar paste het niet. Er zijn toen rondom (vooral links) een paar stroken afgesneden. En die stroken zijn verloren gegaan. Maar gelukkig is er (eind 17e eeuw) al een keer een (veel kleinere kopie) van de Nachtwacht geschilderd. Dus men weet wel wat er op de ontbrekende delen moest staan. Een computerprogramma heeft nu de ontbrekende delen van de Nachtwacht opnieuw ‘gegenereerd’ en de stroken zijn (tijdelijk) aan de Nachtwacht toegevoegd.
Zie verder https://www.rijksmuseum.nl/en/stories/operation-night-watch

Een andere reden voor het bezoek was dat ik een artikeltje had gelezen over een ‘3D-geprinte’ brug. Een stalen ding over de Oudezijds Achterburgwal.
Ik vond het leuk om te zien. De meningen zijn verdeeld; maar ik vond het mooi. Wel jammer dat hij niet goed past (maar ze gaan het straatwerk nog aanpassen).
Zie verder https://www.smartbridgeamsterdam.com/

Verder een fijne dag gehad.
Lekker door de stad gelopen, een veertje voor mijn zakmes gescored, kroketjes gegeten op een terras en ‘s avonds lekker indiaas.
Het viel me op dat het minder druk (dan anders) was in de stad. En je hoorde verrassend veel Nederlands…

Er zit een (vind ik) ontwerp-fout in onze vriezer.
Bovenin zitten een paar kleppen (met daarachter vriesvakken). En als je zo’n klep vergeet dicht te doen als je de deur sluit, breekt het scharniertje af. Zo’n scharniertje kun je bestellen. Een lullig stukje plastic. Kosten 25 euro voor een set van twee (maar het rechter-scharniertje breekt nooit).
Ik werd er knap chagrijnig van toen het weer eens gebeurde en ben met mijn 3D-printer aan de gang gegaan.
Eigenlijk was het zo gebeurd. Een klein half uurtje tekenen in Sketchup en daarna twee uurtjes de printer laten pruttelen.
Het is niet zo ‘mooi’ als het originele model; maar alles doet het perfect.
Ik heb er maar meteen vijf geprint…

Woensdag 5 mei.
de laatste dag van het nest…..
De dag begint mooi, maar rond het middaguur gebeurt er iets vreselijks met moeder Koolmees.
Ze komt niet terug van een ommetje. Gegrepen door een kat of roofvogel, denk ik….
Het mannetje komt trouw zijn rupsjes brengen, maar er is niemand om dat van hem aan te nemen.
Na een paar uur geeft het mannetje het op en komt niet meer terug.
De kleintjes gaan onverwarmd de nacht in (maar ik denk dat ze eind van de middag al ter ziele waren).

Donderdagmiddag heb ik alles opgeruimd.
Wie weet wordt er later deze maand nog wat opnieuw opgestart.
Maar vandaag was ik er een beetje naar van…

Maandag 3 mei.
Om 14:28 zien we alle 8 eitjes nog gewoon liggen (vrouwtje is even weg).
Maar op het filmpje van 14:50 zie je het vrouwtje opeens met een halve eierschaal! (die eet ze trouwens op)
Een half uurtje later tellen we al 3 jonkies.
Ze worden al meteen gevoerd. Pa Koolmees doet nu ook goed mee! Hij brengt rupsjes langs die het vrouwtje dan een de jonkies voert.
Er wordt nog wel wat broedgedrag vertoond; dus misschien komen de laatste 3 vannacht ook nog wel uit. We zullen het zien…

dinsdagmiddag zijn alle eitjes uitgekomen.
Ma koolmees blijft bijna voortdurend in het nest (heel soms is ze een paar minuten weg).
Pa koolmees brengt continue rupsjes, vliegen en wie weet wat nog meer.
Ma pakt dat dan aan en verdeelt het over de jonkies.
Ze zit ook veel op het nest om de kleintjes warm te houden.

Hieronder de voortgang in ons Koolmezen nestkastje.
De meest recente gebeurtenis staat bovenaan.

---

Dinsdag 20 april.
start broeden.
De mees heeft een rusteloze nacht. ‘s Ochtends als ze het nest verlaat is er niets te zien; maar ze is al gauw weer terug en begint hevig te rommelen.
Om 9 uur gaat ze weer even naar buiten ik zie 7 eitjes liggen. Keurig in een rondje.
De mees is al gauw weer terug en gaat er bovenop zitten.
Ze is constant bezig met eitjes rechtleggen en draaien en wiebelen.
Laten we dit maar ‘broeden’ noemen….
Het is een heel rusteloos gebeuren. Het filmpje hieronder is een ‘timelapse’, dus versneld en daarom helemaal rusteloos. Maar ook zonder versnelling wordt je er helemaal iebelig van. Het lijkt me topsport.
Ze is wel vaak weg. Ongeveer een kwartier per uur is ze buiten. Hapje eten, vleugeltjes strekken, je weet het niet…
Als ik het goed uitgerekend heb (en er geen gekke dingen gebeuren) zijn er rond 4 mei jonkies.
Spannend…

---

Maandag 19 april.
Eieren!.
De afgelopen dagen keek ik ‘s ochtends al alle foto’s en filmpjes na om te kijken of ik een eitje kon zien, maar tot nu toe niets.
Volgens de vakliteratuur is het ook een zeldzaamheid als je dat ziet.
Het vrouwtje legt elke dag 1 ei en verstopt dat in het nest. Daarna gaat ze gewoon weg.
Pas als ze klaar is met leggen (na 8-13 eieren) begint ze met broeden; en dan zie je de eitjes wat vaker.
Maar op dit filmpje zie je toch wat eitejs. Je ziet er 2 (of 3?) maar er kunnen er al best meer liggen.
Leuk hoor…

Hieronder de voortgang in ons Koolmezen nestkastje.
De meest recente gebeurtenis staat bovenaan.

---

Vrijdag 16 april.
De afgelopen week is er voortdurend verder geknutseld aan het nest.
Ik denk nu wel zeker te weten dat al het werk door het vrouwtje wordt gedaan..
Maar soms zien we ze (buiten de nestkast) toch wel eens met z’n tweeën.
Hieronder een filmpje waar je ziet dat er steeds meer ‘zacht materiaal’ naar binnen wordt gebracht.
Volgens de vakliteratuur betekent dat, dat ze snel eieren gaat leggen….

---

---

Vrijdag 9 april worden er grote stappen gezet bij de bouw van het nest.
De slapende mees wordt om 06:45 wakker, gaat een klein hapje eten en en dan om 07:15 aan de bak.
Vrijwel zonder pauze werkt hij (of zij) door en en om een uur of 3 is het wel zo’n beetje klaar.
Ik weet niet of het een eenmansproject was, of dat ze er samen aan hebben gewerkt.

Het filmpje hieronder is een ‘time-lapse’ van de foto’s die de bewegingsdetectie heeft gemaakt.

---

zondag 4 april.
De eerste takjes worden aangebracht
Maar na een uurtje stopt de mees weer

Een paar dagen later weer een paar takjes, maar dan weer stoppen. Het schiet niet op…

Hieronder de voortgang in ons Koolmezen nestkastje.
De meest recente gebeurtenis staat bovenaan.

Eind maart.
Vanaf eind maart slaapt er bijna elke nacht een mees in de kast.
Geen idee of het een mannetje of een vrouwtje is. En ook weet ik niet waarom hij/zij er slaapt.
Het zal niet voor de kou zijn; want een paar dagen hoervoor was het nog veel kouder (en toen was de kast ook al bekend).
Ik denk eigenlijk dat het een soort ‘anti-kraak’ is….

Het is wel curieus hoe het beest er uitziet. Vrijwel meteen na binnenkomst ‘blaast hij zich een beetje op’ en ziet er dan als een pluizenbol uit…

Na deze eerste nacht ruimde hij zijn poepje nog op; maar dat bleek hij niet vol te houden.
Na een week was het wat smerigheid in het hokje…

---

Half maart.
Heel soms zijn ze samen in de kast

---

Woensdag 3 maart.
Uitgebreide inspectie van de nestkast.
Er zijn wat twijfels over de privacy; maar het uitzicht is prima.

---

Zondag 28 februari wordt de nestkast al ontdekt.
Een koolmees inspecteert de zaak.

---

Vrijdag 26 februari. De kast is gemaakt. Zie ook de blog

---

Mijn neef Joost woont nu in Amsterdam en heeft een huis gekocht in Ede.
Het huis moet nog wel gebouwd worden en komt op het Enka-terrein; vlakbij waar ik woon.
Ik ga regelmatig even kijken hoe de bouw vordert en stuur mijn neef dan wat foto’s.
Het leek me leuk om hem als cadeautje een 3D-print van het huis te geven.
De maten moest ik uit de verkoopfolders halen, want het huis bestaat nog niet…
Als experiment heb ik deze keer ook de verschillende verdiepingen geprint ‘als poppenhuisje’.