Best mooi geworden toch?

Vandaag naar een ‘Glas-in-Lood’ workshop geweest.

Vorige week zag ik in museum Lunteren een demonstratie van die techniek/kunst en ik wilde het wel eens proberen.
Toevallig was er redelijk in de buurt nog ergens een plekje vrij.
In een kleine 6 uur iets gemaakt.
Zie ook het commentaar bij de foto’s.

Een nieuwe hobby wellicht?
Het is best te doen. Je moet alleen het gereedschap hebben (zeker een slijpmachine). En… veel stukjes glas. Dat is misschien nog het lastigste/duurste.
Ik ga er nog eens over denken, maar het zal wel bij dit eenmalige gebeuren blijven…
Maar ik vond het best leuk.

Allemaal kleuren, maar ook soorten (glad; of met een ribbeltje of zo)

goede kleuren zoeken vond ik eigenlijk nog het lastigste. Ik ben nu eenmaal meer technisch dan kunstzinnig…

Ik vond het eng; maar het gaat eigenlijk best

als iets te groot, kun je nog wat wegslijpen. Bijslijpen lukt niet….

Met een beetje geluk valt het net binnen de loodrand

Alle stukjes gesneden en bijgeslepen

In de hoek beginnen

Met het loodmes (annex hamer) aan de gang

tussendoor steeds vastzetten

Maar het zit nog niet vast…

Ik weet nog niet waar ik het nieuwe kunstwerk ga neerzetten of ophangen.

In opvolging op mijn post over AI-programma’s die ‘kunst’ genereren….

In december 2022 repten kranten en tv over het programma chatGPT waarmee het mogelijk is om teksten te genereren.
Middelbare scholieren hebben het al ontdekt en drijven hun docenten tot wanhoop.
Ik had het wel voorbij zien komen, maar er niet echt aandacht aan besteed.

Met Kerst hadden wij familie te eten en mijn zwager geeft Nederlands op een HBO. En zit ook in de examencommissie.
Hij was gefascineerd door dat programma.
Enerzijds door wat dat ding kan; maar toch ook wel de gevolgen voor examens en zo.

Ik kwam erachter dat chatGPT gemaakt is door hetzelfde bedrijf (openAI.com) wat ook al Dall-E op de markt heeft gezet. Hoewel ‘op de markt…’… het is gratis…
Ik had dus al een account bij dat bedrijf en kon binnen een paar seconden dat chat GPT opstarten.
Tijdens het koken van het kerstdiner heb ik stiekem wat kleine experimenten gedaan.
Het is heel wonderlijk.
Eigenlijk is het een ‘chat programma’. Je kunt er dus tegen praten en hij/zij/het geeft antwoord.
Maar je kunt hem/haar/het ook opdrachten geven.
Mijn allereerste opdracht (tijdens het koken dus) was:

Niet echt een gedicht. En ook wat algemeen (maar dat was mijn vraag ook).
Maar merk op dat mijn opdracht in het Nederlands was; en het resultaat ook.
Omdat ik weet dat een vriend van me een bloedhekel aan dit soort dingen heeft, heb ik speciaal voor hem nog geprobeerd:

Geen zuivere haiku (niet dat ik er verstand van heb), maar ik vond het heel wat.

Toen ben ik maar verder gegaan met koken.
Het was Kerst.

Een paar dagen later heb ik (op aanraden van mijn zwager) wat met Engels gespeeld.
En dat ziet er (nog) beter uit. Alles rijmt bij een gedicht. Probeer het zelf maar eens.

En wat dacht je van onderstaand? Programmeren kan hij/zij/het ook…

Als afmakertje onderstaand.
Daar zie je dus dat je een ‘gesprek’ kunt voeren.

Ik heb er eerlijk gezegd (nog?) niet zo’n mening over…
Of zoals chatGPT adviseerde:
>>> It would be best to ask Jan directly about his thoughts on me or on language models in general.

(alleen de foto’s die publiek toegankelijk zijn)
als je op de thumbnail klikt, zie je hem wat groter.
Je kunt dan doorbladeren; zelfs met een slideshow.
Op de foto zie je ook steeds een link naar de Flickr-pagina. Daar heb je nog meer mogelijkheden

 « prev      1   2   3   4   5      next »  
(108 Photos)

De ‘werkgroep Park Reehorst’ had bedacht om in het parkje een oliebollen-proeverij te organiseren.
Een paar vuurkorven, tafeltjes, Glühwein, chocolademelk en oliebollen.
4 buren (waaronder ik) hadden zich aangemeld als oliebollenbakkers.
We hadden 94 aanmeldingen (van mensen die langs zouden komen).

Helaas was het die dag nogal dramatisch weer.
We zijn gevlucht naar een paar carports en er kwamen uiteindelijk ‘maar’ zo’n 80 mensen.
Maar het was eigenlijk best een succes…

met buurvrouw Joke bij ons achter in de tuin

regen en wind

Hier stond je een beetje op de wind

Hier stond je prima

Traditiegetrouw maak ik ‘rond de zonnewende’ een flink aantal kerststukjes.
Mijn zusje José noemt het een ‘ontploffing’ van kerststukjes.

Ja, dat moet

Vanaf de Koepel Kathedraal. Met mooi weer kun je de windmolens op de Noordzee zien. Zeggen ze….

Al een poosje niet op pad geweest. Dat kan zo niet blijven.
De geliefde stelde voor “een dagje Haarlem misschien? We hebben nog een ‘NS-vrij-reizen-kaartje….”
Wij op pad. Maar zelden zo slecht voorbereid. We hadden niet meer dan: ‘Frans Hals Museum’ wellicht?

Bij de VVV begonnen en we kwamen via een stadswandeling min of meer toevallig uit bij de ‘KoepelKathedraal‘.
Ik haal aan: “Deze machtige kathedraal behoort samen met de Sagrada Familia, de Sacré-Coeur en de Westminster Cathedral tot de belangrijkste kerken ter wereld gebouwd tussen 1850 en 1950“. Of dat nou waar is of niet: ik was diep onder de indruk en vond het zonder meer fantastisch.
Als je toevallig een keer in Haarlem bent, moet je er zeker heen. Wellicht zelfs speciaal daarvoor naar Haarlem gaan….

Hieronder een paar foto-series (als je erop klikt wordt het groter en zie je ook wat toelichting):

– Eerst ons bezoek aan de ‘oude Bavo-kerk’ (op de grote markt).

het orgel

de kansel

er hangen scheepsmodellen. Ik weet niet meer waarom

– Dan ‘de Koepelkathedraal’ (zonder meer het hoogtepunt van de dag)

een eindje buiten het centrum

het orgel

Het Koor

de koepel

Glas in lood aan de Zuidkant. Warme kleuren

het ‘glas in lood’ aan de noordkant heeft veel koelere kleuren

ergens binnen

Eén van de kapellen is ingericht door Jan Th Toorop.

Dit glasontwerp is pas recentelijk ontdekt (in de nalatenschap van Toorop) en pas een paar jaar geleden aangebracht

de kansel

ergens binnen

Dit schijnt een bijzondere trap te zijn (in de doopkapel). Je mocht er niet op;

glas in de doopkapel

275 treden omhoog

Het centrale uurwerk drijft alle (3) wijzers van de klokketoren aan

Vanaf de Koepel Kathedraal. Met mooi weer kun je de windmolens op de Noordzee zien. Zeggen ze….

– Een paar foto’s van het Frans Hals Museum. Ik vond dat eerlijk gezegd maar zo-zo

Er is ook een apart gebouw met ‘moderne kunst’

de schutter-stukken van Frans Hals. Hij heeft er 5 (of 6) gemaakt

een stilleven., Best wel mooi

een stilleven

eigenlijk vind ik het linkse mooier….

– Nog wat algemeen spul.

toch loop je gauw een eind. Het was wel koud…

Een mooi station…

de Nieuwe Kerk

volgens mij staat de toren van de Bavo-kerk scheef

in ‘grand-café Brinkmann’ (op de grote markt) hebben we twee keer moed verzameld

Een tikje verkleumd waren we om 9 uur weer thuis. Maar: tevreden over deze dag!

/imagine Drinking whisky in the rain

Eind augustis stuurde mijn neef Tomas me een ingewikkelde link.
Volgens mijn neef was het ‘een vet programma’ waar een ‘AI’ fraaie plaatjes genereert.
Ik kon daar niet veel mee; ook omdat ik op dat moment op vakantie in Schotland was.

Na mijn vakantie kwam ik toevallig (op CNN) een artikel tegen over een AI-programma dat een prijs had gewonnen in een kunstwedstrijd. Menselijke kunstenaars waren helemaal pissig.
En dat ging over hetzelfde programma: Midjourney.

Ik heb toen een account aangemaakt bij die Midjourney-toestand (een discord-server).
Nogal een chaotisch user-interface, maar ik kwam er wel uit.
Ook een paar filmpjes bekeken. Als je op youtube naar Midjourney zoekt; vind je van alles.

Ook wel grappig om naar de ‘showcase’ te kijken…
Als je op een plaatje klikt; zie je de ‘prompt’ die dat plaatje genereerde.

Ik ben eens wat aan het stoeien geslagen. Zie plaatjes hieronder.
Het was wel jammer dat het feest al gauw was afgelopen. Je krijgt maar een paar gratis plaatjes.
In een dronken bui heb ik een abonnement voor een maand genomen (kostte wel 30 euro voor 1 maand…).
Ik speel nu elke dag wel even. Het kost nog verrassend veel moeite om iets ‘echt moois’ te krijgen.

/imagine a robot paintig a big candle on an easel

/imagine winterswijk in soft watercolours

/imagine Hundertwasser in Vienna

/imagine xylotheek

René houdt van motorrijden en van modelspoortreinen

/imagine playing golf in the puring rain

Of de duvel ermee speelt (doet hij vast) verscheen er een paar weken later in de Volkskrant een artikel over dit fenomeen. Misschien moet je abonnee zijn om dat artikel te lezen; maar als je google’d op Midjourney vind je van alles. In oktober 2022 was het een hele hype…

Een paar vrienden van mij vinden het maar helemaal niks. “Pure kitsch…”.
Ikzelf ben niet zo’n kunstkenner, maar vind dat toch wat te kort door de bocht.
Vooral mijn vriend Emiel vindt het maar helemaal niks.
Maar voor zijn verjaardag heb ik onderstaande prenten ‘gemaakt’ (Emiel is een formule1-fan) en die mooi afgedrukt.
Dat stelde hij toch wel op prijs…

Raceauto variant Picasso

Raeauto variant ‘soft watercolors’

Raceauto variant ‘oilpainting’

Raceauto variant Rambrand

Raceauto variant van Gogh

Raceauto variant Rembrandt

Midjourney is niet de enige. Een andere speler is DALL-E (wordt ook genoemd in dat Volkskrant-artikel).
Tot voor kort moest je ‘uitgenodigd’ worden voor je DALL-E kon gebruiken.
Maar sinds een paar dagen is het algemeen beschikbaar.
En zelfs gratis. Dwz: je kijgt initieel 50 plaatjes en daarna 15 per maand. Als je meer wilt, moet je een abbo nemen.
Maar je kunt dus wat goedkoper spelen dan met Midjourney.
Experts vinden Dall-E geloof ik zelfs beter; maar vooralsnog kun je er alleen vierkante plaatjes mee maken. En dat vind ik niet zo mooi…

Eind van het jaar heb ik (na verbazend veel pogingen) onderstaande kerstkaart gemaakt (weer met Midjourney).

/imagine a solar system of Christmas balls

Zo kom je er ‘nooit’; zo twee keer binnen een week. Amersfoort.

Donderdagmiddag 20 oktober verzorgde de vereniging Oud-Ede een kleine excursie naar het mooie Amersfoort.
Voor woensdag 26 oktober stond al veel langer gepland dat mijn vroegere overbuurman een soort ‘privé rondleiding’ zou verzorgen. Hij is na zijn pensionering namelijk stadsgids geworden in Amersfoort (hij is er geboren en heeft er vele jaren gewoond). En met een heel klein groepje (we waren met zijn zessen) zou hij ons het een en ander laten zien.
Het kwam dus toevallig zo uit dat beide evenementen vlak bij elkaar waren. Maar er was gelukkig weinig overlap. Ook was de eerste meer een schoolreisje en de tweede veel intiemer en meer uitgebreid.

20 oktober bracht de bus van de VOE ons (een man of 50) naar Amersfoort. We kwamen om twee uur aan en werden in drie groepen verdeeld die roulerend bezochten:
– de mannenzaal. De slaapzaal van een soort ‘bejaardentehuis’.
– de koppelpoort. Het visitekaartje van Amersfoort.
– museum Flehite. ik heb een klein uurtje rondgelopen bij ‘Mondriaan en de Haagse School’
De drie activiteiten moesten in totaal twee uur worden afgehandeld; want om 4 uur was er ‘koffie met gebak’ en om 5 vertrok de bus weer naar Ede.
Hieronder een aantal foto’s van het gebeuren.

Mannenzaal, Koppelpoort, Museum, koffie+

niet echt lekker weer

de Mannenzaal

Bedstedes

dit water ‘komt van de Veluwe’ en gaat via de Koppelpoort de Eem in

de Koppelpoort

dit schot kunnen ze laten zakken om de doorgang door het water te blokkeren

in het Rijksmuseum hangt ook ‘een Mesdag’ die ik heel leuk/mooi vind…

Hendrik Willem Mesdag (1831-1915) Zeezicht met zeilschepen bij maanlicht olieverf op doek, circa 1895 Collectie Croonwolter&dros, Amersfoort

Woensdag 26 oktober weer naar Amersfoort. Nu met de trein. Om half 11 werden we verwacht in het restaurant ‘de Observant’. Na een kopje koffie begon ‘buurman Dick’ met zijn rondleiding. Allemaal interessant en leuk, en eigenlijk wel wat je van zo’n rondleiding door een gids mag verwachten. Extra leuk natuurlijk dat we Dick goed kennen en met zo’n klein clubje waren.
De enige overlap met het bezoek van de vorige week was de koppelpoort, maar vandaag waren we er veel korter dan vorige week.
Voor mij speciaal was, dat Dick me van te voren gebeld had met de tekst: “we komen ook langs de sint Joriskerk en die heeft een zonnewijzer. Het lijkt me leuk als jij daar wat over vertelt, want ik weet niets van zonnewijzers…“. (hij weet dat ik wel ‘wat heb’ met zonnewijzers’).
Halverwege de rondleiding moest ik dus een stukje bijdragen. Dat had ik wel voorbereid en ik deelde wat lesmateriaal uit.
Hieronder een aantal foto’s

Peter geeft bijles

het stratenplan is nog precies zoals in de middeleeuwen

in de verte zie je ‘de lange Jan’

met de trein terug

Omdat we met de trein waren, kwamen we natuurlijk ook op het stationsplein.
En daar staat een best bijzondere zonnewijzer.
Het malle ding is een echte zonnewijzer want wijst altijd precies naar de plek ‘waar de zon staat’. En op de wijzer staat (digitaal) de tijd. Zowel in de ‘gewone kloktijd’ als in de ‘ware tijd’.

de basis draait in een jaar rond; de wijzer zelf in een dag

de wijzer wijst naar de zon, maar geeft ook de ‘gewone tijd’ en de ‘ware tijd’ aan

dit gaat niemand snappen

hier zie je wel heel goed (vind ik) dat de wijzer naar de zon wijst

ik heb inmiddels op ongeveer 80 banen gespeeld en van vrijwel allemaal heb ik zo’n logobal.

Jullie hebben vast nog nooit van een ‘logobal’ gehoord. Zet je schrap.

Tijdens mijn vakantie in Schotland heb ik een rondje golf gespeeld op de baan bij Oban.
Vrijwel alle golfbanen hebben wel een ‘logo-ball’. Een golfbal met daarop het logo van die baan. Die kun je daar dan kopen. Als souvenir (of om mee te spelen). Heel verschillende prijzen.
Ik spaar die ballen. Vind het leuk om van elke baan waar ik gespeeld heb, zo’n logo-bal te hebben.
Maar helaas: in Oban waren ze toevallig net op. Na overleg met de ‘club-captain’ heb ik toch betaald voor een doosje (van 3) en wat geld achtergelaten zodat ze me ze konden opsturen.
Dat duurde allemaal nogal; en ik had de moed al bijna opgegeven. Maar vandaag kwamen ze binnen.

Ik moest wel invoerrechten en afhandelingskosten betalen. Brexit….
Dus deze logobal is verreweg de duurste in mijn verzameling.
Maar ik ben toch blij dat ik hem heb.

ingewikkelde mails en formulieren. En uiteindelijk invoerrechten (en afhandelingskosten) moeten betalen

Glencruitten Golf Club https://obangolf.com/

Om 5 uur vertrekken we uit Newcastle

Aankomst in IJmuiden en om 12 uur thuis

Zondagmorgen, ietwat brak na de Tattoo, rijden we in een kleine vier uur naar Newcastle.
We hebben geen puf meer om op weg daarheen nog wat te ondernemen.
We boarden al vroeg en komen probleemloos maandagmorgen weer thuis.

Ondanks wat kleine tegenslagen de afgelopen weken, krijgt de vakantie een ruime 8.

al vroeg rijden we de boot op

stampvol staat het

na een dutje blijken we opeens een varend schip te zijn….

1950 kilometer op de teller; waarvan 1700 links (en misschien wel 1000 op zulke smalle weggetjes dat links/rechts niet uitmaakt)