Woensdag 5 mei.
de laatste dag van het nest…..
De dag begint mooi, maar rond het middaguur gebeurt er iets vreselijks met moeder Koolmees.
Ze komt niet terug van een ommetje. Gegrepen door een kat of roofvogel, denk ik….
Het mannetje komt trouw zijn rupsjes brengen, maar er is niemand om dat van hem aan te nemen.
Na een paar uur geeft het mannetje het op en komt niet meer terug.
De kleintjes gaan onverwarmd de nacht in (maar ik denk dat ze eind van de middag al ter ziele waren).
Donderdagmiddag heb ik alles opgeruimd.
Wie weet wordt er later deze maand nog wat opnieuw opgestart.
Maar vandaag was ik er een beetje naar van…
de buurkinderen komen beschuit met muisjes brengen
Maandag 3 mei.
Om 14:28 zien we alle 8 eitjes nog gewoon liggen (vrouwtje is even weg).
Maar op het filmpje van 14:50 zie je het vrouwtje opeens met een halve eierschaal! (die eet ze trouwens op)
Een half uurtje later tellen we al 3 jonkies.
Ze worden al meteen gevoerd. Pa Koolmees doet nu ook goed mee! Hij brengt rupsjes langs die het vrouwtje dan een de jonkies voert.
Er wordt nog wel wat broedgedrag vertoond; dus misschien komen de laatste 3 vannacht ook nog wel uit. We zullen het zien…
dinsdagmiddag zijn alle eitjes uitgekomen.
Ma koolmees blijft bijna voortdurend in het nest (heel soms is ze een paar minuten weg).
Pa koolmees brengt continue rupsjes, vliegen en wie weet wat nog meer.
Ma pakt dat dan aan en verdeelt het over de jonkies.
Ze zit ook veel op het nest om de kleintjes warm te houden.
er zijn er 8. Eentje heeft wellicht zijn buikje al vol
de eitjes worden niet meer verstopt. De mees begint met broeden!
Hieronder de voortgang in ons Koolmezen nestkastje.
De meest recente gebeurtenis staat bovenaan.
Dinsdag 20 april.
start broeden.
De mees heeft een rusteloze nacht. ‘s Ochtends als ze het nest verlaat is er niets te zien; maar ze is al gauw weer terug en begint hevig te rommelen.
Om 9 uur gaat ze weer even naar buiten ik zie 7 eitjes liggen. Keurig in een rondje.
De mees is al gauw weer terug en gaat er bovenop zitten.
Ze is constant bezig met eitjes rechtleggen en draaien en wiebelen.
Laten we dit maar ‘broeden’ noemen….
Het is een heel rusteloos gebeuren. Het filmpje hieronder is een ‘timelapse’, dus versneld en daarom helemaal rusteloos. Maar ook zonder versnelling wordt je er helemaal iebelig van. Het lijkt me topsport.
Ze is wel vaak weg. Ongeveer een kwartier per uur is ze buiten. Hapje eten, vleugeltjes strekken, je weet het niet…
Als ik het goed uitgerekend heb (en er geen gekke dingen gebeuren) zijn er rond 4 mei jonkies.
Spannend…
Maandag 19 april.
Eieren!.
De afgelopen dagen keek ik ‘s ochtends al alle foto’s en filmpjes na om te kijken of ik een eitje kon zien, maar tot nu toe niets.
Volgens de vakliteratuur is het ook een zeldzaamheid als je dat ziet.
Het vrouwtje legt elke dag 1 ei en verstopt dat in het nest. Daarna gaat ze gewoon weg.
Pas als ze klaar is met leggen (na 8-13 eieren) begint ze met broeden; en dan zie je de eitjes wat vaker.
Maar op dit filmpje zie je toch wat eitejs. Je ziet er 2 (of 3?) maar er kunnen er al best meer liggen.
Leuk hoor…
Hieronder de voortgang in ons Koolmezen nestkastje.
De meest recente gebeurtenis staat bovenaan.
Vrijdag 16 april.
De afgelopen week is er voortdurend verder geknutseld aan het nest.
Ik denk nu wel zeker te weten dat al het werk door het vrouwtje wordt gedaan..
Maar soms zien we ze (buiten de nestkast) toch wel eens met z’n tweeën.
Hieronder een filmpje waar je ziet dat er steeds meer ‘zacht materiaal’ naar binnen wordt gebracht.
Volgens de vakliteratuur betekent dat, dat ze snel eieren gaat leggen….
Vrijdag 9 april worden er grote stappen gezet bij de bouw van het nest.
De slapende mees wordt om 06:45 wakker, gaat een klein hapje eten en en dan om 07:15 aan de bak.
Vrijwel zonder pauze werkt hij (of zij) door en en om een uur of 3 is het wel zo’n beetje klaar.
Ik weet niet of het een eenmansproject was, of dat ze er samen aan hebben gewerkt.
Het filmpje hieronder is een ‘time-lapse’ van de foto’s die de bewegingsdetectie heeft gemaakt.
zondag 4 april.
De eerste takjes worden aangebracht
Maar na een uurtje stopt de mees weer
Een paar dagen later weer een paar takjes, maar dan weer stoppen. Het schiet niet op…
Hieronder de voortgang in ons Koolmezen nestkastje.
De meest recente gebeurtenis staat bovenaan.
Eind maart.
Vanaf eind maart slaapt er bijna elke nacht een mees in de kast.
Geen idee of het een mannetje of een vrouwtje is. En ook weet ik niet waarom hij/zij er slaapt.
Het zal niet voor de kou zijn; want een paar dagen hoervoor was het nog veel kouder (en toen was de kast ook al bekend).
Ik denk eigenlijk dat het een soort ‘anti-kraak’ is….
Het is wel curieus hoe het beest er uitziet. Vrijwel meteen na binnenkomst ‘blaast hij zich een beetje op’ en ziet er dan als een pluizenbol uit…
Na deze eerste nacht ruimde hij zijn poepje nog op; maar dat bleek hij niet vol te houden.
Na een week was het wat smerigheid in het hokje…
Half maart.
Heel soms zijn ze samen in de kast
heel soms zijn ze even samen in de nestkast
Woensdag 3 maart.
Uitgebreide inspectie van de nestkast.
Er zijn wat twijfels over de privacy; maar het uitzicht is prima.
Zondag 28 februari wordt de nestkast al ontdekt.
Een koolmees inspecteert de zaak.
Vrijdag 26 februari. De kast is gemaakt. Zie ook de blog
Wel een beetje hoog dus. Maar de camera is wat fors en heeft ook een beetje afstand nodig, om goed te kunnen scherpstellen.
De voorgevel van de begane grond en eerste verdieping worden dus gevormd door die oude fabrieksmuur
de fabriekshal van Enka is gesloopt; maar de muur is blijven staan. En daartegenaan worden woningen gebouwd
Mijn neef Joost woont nu in Amsterdam en heeft een huis gekocht in Ede.
Het huis moet nog wel gebouwd worden en komt op het Enka-terrein; vlakbij waar ik woon.
Ik ga regelmatig even kijken hoe de bouw vordert en stuur mijn neef dan wat foto’s.
Het leek me leuk om hem als cadeautje een 3D-print van het huis te geven.
De maten moest ik uit de verkoopfolders halen, want het huis bestaat nog niet…
Als experiment heb ik deze keer ook de verschillende verdiepingen geprint ‘als poppenhuisje’.
Dit is schaal 1 op 100
Mijn ‘standaard print’ is een huis in schaal 1 op 100. Voor mijn eigen collectie print ik hem dan nog een keer 1 op 200. Deze keer ook een ‘poppenhuisje’ gemaakt, zodat je de indeling van de verdiepingen kunt zien.
De meeste van mijn ‘lezers’ weten wel dat ik mijn werkzaam leven heb doorgebracht bij Victoria-Vesta/RVS/NN.
Victoria-Vesta en RVS bestaan niet meer, maar vooral van het laatste bedrijf kom je het logo nog wel eens tegen.
Het is/was dan ook een van de bekendste logo’s van Nederland.
Op een aantal plaatsen vind je het logo nog terug. Vaak als een (soms wat verroest) metalen bord; maar soms zelfs als een lichtreclame.
Het leek me leuk om te verzamelen waar die borden nog te zien zijn.
Het gaat me dan dus echt wel om borden ‘in het wild’. Dus die vanaf de openbare weg te zien zijn.
Er zijn namelijk best veel mensen die die borden verzamelen en daar heel trots op zijn.
Maar die zoek ik niet.
Op mijn website kun je zien wat ik al gevonden heb. En ik houd me dus erg aanbevolen voor toevoegingen…
Al ongeveer 20 jaar heb ik de website www.smitvision.com.
De laatste keer dat ik dat echt heb aangepast/ingedeeld, is ergens in 2009.
Sinds die tijd wel regelmatig dingen toegevoegd en zo; maar bijvoorbeeld de startpagina nooit aangepast.
De zaak eens flink opgeschoond.
Veel dingen weggegooid; maar ik kwam ook wel wat pagina’s tegen die onbereikbaar waren (tenzij je de ‘link’ kende), maar die toch wel leuk zijn.
En…. SSL toegevoegd.
Dus je kunt nu ‘veilig’ naar smitvision.
Onzin natuurlijk; maar ik vond die ‘waarschuwing’ (van google) een beetje irritant worden.
Hieronder twee screenshots (‘voor’ en ‘na’). Het gaat om het slotje….
Niet veilig
Veilig!!!!
Maar dat SSL is maar bijzaak. Je kunt (hopelijk) wat beter je weg vinden.
Dus ik zou zeggen: kijk er eens naar. Ik ben natuurlijk vooral trots op mijn blog, maar de startpagina geeft wel meer leuke links.
Vandaag de tweede poging voor een ‘nestkastje met camera’.
Te rade gegaan bij mijn oud-collega Mirjam. Zij heeft al jaren verschillende ‘vogelcams’ en heeft goede ervaringen met Foscam-camera’s.
Wel een stuk duurder dan een andere camera voor mijn Raspberry, maar die komt dan ook weer vrij (want de Foscam is zelf zijn computer; hij heeft alleen maar stroom nodig).
De Foscam is wel een stuk groter; dus ik moet een apart kastje timmeren. Zie de foto’s.
Het lijkt goed gelukt. En op mijn telefoon en eigen PC heb ik prima beeld. Eerst maar eens afwachten of er een vogel inkomt, voordat ik uitbundig aan de gang ga met de software. Voorlopig dus geen ‘live beelden’ op het Internet.
bouwtekening in Sketchup. Jammer dat mijn 3D-printer niet in hout kan printen.
Die plank had ik nog liggen
nu nog in elkaar zetten
Sponningen gemaakt op de cirkelzaag, zodat er geen kieren zijn. De vogels mogen niet wegtochten!
Wel een beetje hoog dus. Maar de camera is wat fors en heeft ook een beetje afstand nodig, om goed te kunnen scherpstellen.
Hier zie je goed de camera (die dus van boven naar beneden ‘kijkt’)
Vorig jaar hadden we pimpelmezen in ons nestkastje. Heel leuk.
Vandaag geprobeerd om een camera in dat kastje te maken. Ik had nog een Raspberry Pi liggen met een camera.
Het doet het wel; maar ik beschouw het toch als een mislukte poging. De camera is niet geschikt (beeld te donker).
Er zijn wel andere camera’s (bijvoorbeeld met Infrarood) te koop; maar wellicht is een heel andere aanpak wel beter.
Bijvoorbeeld een heel nieuw kastje timmeren, waar wat meer ruimte is voor een wat grotere camera.
Ik ga nu nadenken; maar laat dit toch maar even hangen…
dit is de camera
sleufje in de muur geboord waar de lintkabel door kan
