Achteraf wordt dit een van de mooiste dagen van de vakantie.
We rijden naar de stad Matera; die beroemd is vanwege zijn (voormalige) grotten. Tot 1950 woonden er nog duizenden mensen in grotten, in de heuvels naast het ‘moderne’ Matera.
De regering wilde aan die ellende een einde maken en heeft huizen in/op/voor die grotten gebouwd. Maar die grotten zijn er nog wel (als achterkamer, of kelder). Een (uitstekende) Engelstalige gids voert ons een paar uur door deze ‘Sassi’.

Na de lunch rijden we terug naar Alberobello en lopen naar een gebied (nogal toeristisch) met ‘Trulli’. Een Trullo is een soort kabouterhuisje (met een leistenen puntdak) wat je daar overal in de buurt ziet staan. Maar vlak bij ons hotel is een hele wijk van die dingen.

zicht op de ‘Sassi’ van Matera. Tot 1950 dus een hevel met grotten. Nu staan er huizen op/voor/in die grotten

Er zijn veel van dit soort pittoreske plaatjes te maken

zo woonde men in zo’n grot

Een zo’n huisje heet een Trullo.

Natuurlijk is het nogal toeristisch; maar je moet het gezien hebben, zullen we maar zeggen

We steken over naar de andere kust van Italië.
Na een flinke file komen we rond de lunch aan in Trani. Een mooi wit stadje met een prachtige kathedraal. Daar kunnen we niet in, want er wordt getrouwd.

Na de lunch weer een stukje het binnenland in, voor een bezoek aan ‘Castel del Monte’.
Het is maar een eigenaardig gebouw. Als ‘kasteel’ heb je er niks aan. Het staat op een plek zonder water en er is ook geen sprake van verdedigingswerken.
Men denkt eigenlijk dat het ‘alleen voor de lol’ is gebouwd.

In ruim drie uur overgestoken naar de andere kust

de kathedraal van Trani

Deze duiven weten dat er zo meteen, na het het huwelijk, rijst zal worden gestrooid

het kasteel ligt op een heuvel

Aan zo’n schietgat heb je niks voor de verdediging

We betalen voor het mooie weer van de afgelopen dag en vertrekken met regen voor een busrit langs de Amalfi-kust.
Ik denk dat het met mooi weer inderdaad een heel stuk mooier zou zijn geweest.
In Amalfi is een mooie kerk. Je moet met een steile trap omhoog. In ons gezelschap is een emeritus-dominee en volgens hem moet je zo’n trap ‘eigenlijk’ op je blote knieën beklimmen. Als ik hem aanbiedt om zijn rugzakje te dragen zegt hij dat in het woordje ‘eigenlijk’ al genoeg besloten ligt.

Langs de kust wordt niet alleen veel limoncello verkocht; maar ook best mooie keramiek. Achteraf heb ik spijt dat ik niet zon kerstbal heb gekocht…

Normaal gesproken zou je vanaf Amalfi door de bergen ‘omhoog’ rijden, maar vanwege het weer rijden we nog een stukje langs de kust en gaan dan over de grote weg terug.

een bus-rondrit langs de Amalfi-kust. We rijden ‘tegen de klok in’.

met een zonnetje is het waarschijnlijk een stuk mooier.

Hier had ik er eentje van moeten kopen…

via een steile trap naar de kerk. Men bewaart er de relieken van de apostel Andreas.

er wordt langs die kust veel limoncella gemaakt

Op Maandag ‘beklimmen’ we (met prachtig weer) eerst de Vesuvius.
Daarna een gemeenschappelijke lunch en dan bezoeken we de opgravingen van Pompeï.
Daar hebben we dezelfde gids als gisteren en weten nu zeker dat ze een ooggetuige-verslag geeft.

de Vesuvius domineert de omgeving

Klimmend naar de rand van de krater, zie je onder je de golf ban Napels. Geluk met het weer!

Uw verslaggever aan de rand van de krater

Die borden moeten ze vaker plaatsen. Als ik me aan één ding heb geërgerd in Italië, dan is het aan de troep. Iedereen flikkert maar gewon alles van zich af.

Een ruiterstandbeeld in Pompeï

het forum van Pompeï.

Zaterdag 2 oktober vertrekken we voor onze vakantie naar Italië.
We reizen met een gezelschap van SRC een dag of 8 door het zuiden.
Zondag een wandeling door Napels en daarna een bezoek aan het archeologisch museum. Onze (Nederlandse) gids in dat museum heeft volgens mij nog zelf de uitbarsting van de Vesuvius meegemaakt….

Dit is het plan. Vier dagen in de buurt van Napels, dan twee dagen naar de oostkust, en dan nog twee dagen ‘de hak’ in.

zomaar ergens in Napels

Een beroemd standbeeldje van ‘Puicinella’

in het Archeologisch museum van Napels

Dit prachtige mozaïek is gevonden in Pompeï

een feestelijk taart

Mede omdat ik mijn reguliere verjaardag, vanwege corona, al twee keer niet heb kunnen vieren, heb ik op 9 september mijn 25.000 dagen jubileum gevierd. Op verschillende websites kun je precies uitrekenen hoeveel dagen er tussen twee data zitten; en dit had ik een hele poos geleden eens ‘berekend’ en in mijn agenda gezet.

Sommige van de genodigden vonden het maar een raar idee; maar de meesten vonden het wel grappig.
Ik vierde het de hele dag; maar de meeste gasten kwamen einde middag en bleven een hapje meeëten.
Het was best een succes.
Maar ik hoop dat ik 3 maart 2022 toch eindelijk weer eens een gewone verjaardag kan vieren…

In een computerblaadje kwam ik een artikel tegen over ‘deep dream generator‘.
Het is een website, waar je (eigen) foto’s kunt ‘omzetten’ naar iets heel abstracts. Je gebruikt daarbij een ‘stijl’ (wat ook een foto kan zijn).
Het proces is niet ‘gewoon een photo-shop truukje’. Het is iets ingewikkelds met (volgens wikipedia): “….uses a convolutional neural network to find and enhance patterns in images via algorithmic pareidolia, thus creating a dream-like psychedelic appearance ….“.
De ‘deepdream’ hierboven gebruikte als originele foto een luchtfoto van de straat waar ik woon en als ‘stijl’ één van de vele plaatjes die de website beschikbaar stelt (maar je kunt ook je eigen stijl uploaden). Zie voor het gebruikte origineel en ‘stijl’ de twee volgende plaatjes.

Het veranderen van de stijl maakt heel veel uit. Ik ben nog een beginner; dus kan nog niet goed voorspellen welk effect een bepaalde stijl heeft. Maar waarschijnlijk is het ook een kwestie van domweg proberen. Hieronder een foto van een boerderij die met verschillende stijlen is ‘behandeld’.

Het creëren van één deepdream kost best veel rekentijd. De ‘deep dream generator geeft je de mogelijkheid om met een gratis account ongeveer 1 ‘dream’ per uur te genereren. Maar wil je meer/vaker (of een hogere kwaliteit) dan moet je een betaald abonnement nemen.
Ik heb dat (om te beginnen voor 1 maand) eens gedaan en zie hieronder voor mijn eerste ervaringen…
De gebruikte foto’s heb ik ooit zelf gemaakt en zijn eigenlijk ‘heel gewoon’.

de hei was nog niet helemaal in bloei, maar wel al erg mooi

lag op een bankje

de achterkant

het was eigenlijk best een eng beest

langs een weg stonden eigenlijk alleen maar dode bomen. Geen idee hoe dat komt. Ze staan er zo te zien al heel lang…

weer een mooie wandeling gemaakt met onze vrienden Annie en Ruurd.
Deze keer door het Deelerwoud.
Onderweg kwamen we een ‘happy stone’ tegen. Daar had ik eigenlijk nog nooit van gehoord. Misschien moet ik er ook maar eens een paar maken.
De hei was mooi, en het was een fijne dag.

‘verbrede’ Nachtwacht

Holtkamp garnalenkroketten

over de Oudezijds Achterburgwal

Over de Oudezijds Achterburgwal

Indiaas eten

Vandaag weer eens een ‘NS-keuzedag’ opgemaakt en naar Amsterdam geweest.
Dat was verdorie knap lang geleden. ‘Normaal gesproken’ ga ik wel twee of drie keer per jaar naar Amsterdam, maar in de ‘reishistorie’ van mijn OV-chipkaart kon ik zien dat het vorige bezoek van 4 maart 2020 was. Weer een teken van de sociale armoe die de pandemie heeft veroorzaakt…

Ik wilde de ‘verbrede Nachtwacht’ wel eens zien.
Het beroemde schilderij is in 1642 gemaakt, maar 75 jaar later verhuisd naar een andere plek. En… daar paste het niet. Er zijn toen rondom (vooral links) een paar stroken afgesneden. En die stroken zijn verloren gegaan. Maar gelukkig is er (eind 17e eeuw) al een keer een (veel kleinere kopie) van de Nachtwacht geschilderd. Dus men weet wel wat er op de ontbrekende delen moest staan. Een computerprogramma heeft nu de ontbrekende delen van de Nachtwacht opnieuw ‘gegenereerd’ en de stroken zijn (tijdelijk) aan de Nachtwacht toegevoegd.
Zie verder https://www.rijksmuseum.nl/en/stories/operation-night-watch

Een andere reden voor het bezoek was dat ik een artikeltje had gelezen over een ‘3D-geprinte’ brug. Een stalen ding over de Oudezijds Achterburgwal.
Ik vond het leuk om te zien. De meningen zijn verdeeld; maar ik vond het mooi. Wel jammer dat hij niet goed past (maar ze gaan het straatwerk nog aanpassen).
Zie verder https://www.smartbridgeamsterdam.com/

Verder een fijne dag gehad.
Lekker door de stad gelopen, een veertje voor mijn zakmes gescored, kroketjes gegeten op een terras en ‘s avonds lekker indiaas.
Het viel me op dat het minder druk (dan anders) was in de stad. En je hoorde verrassend veel Nederlands…

Er zit een (vind ik) ontwerp-fout in onze vriezer.
Bovenin zitten een paar kleppen (met daarachter vriesvakken). En als je zo’n klep vergeet dicht te doen als je de deur sluit, breekt het scharniertje af. Zo’n scharniertje kun je bestellen. Een lullig stukje plastic. Kosten 25 euro voor een set van twee (maar het rechter-scharniertje breekt nooit).
Ik werd er knap chagrijnig van toen het weer eens gebeurde en ben met mijn 3D-printer aan de gang gegaan.
Eigenlijk was het zo gebeurd. Een klein half uurtje tekenen in Sketchup en daarna twee uurtjes de printer laten pruttelen.
Het is niet zo ‘mooi’ als het originele model; maar alles doet het perfect.
Ik heb er maar meteen vijf geprint…