Smitvision

Vliegen op Faro. Hotel net over de grens: in Spanje

als je op een foto klikt zie je hem groter>

Donderdag
Naargeestig vroeg op, want Transavia vlucht HV5357 vertrekt om 6:05 vanaf Schiphol (en landt 3 uur later in Faro).
Om een uur of 8 naar bed gegaan en gelukkig meteen in slaap gevallen. Om half 1 werd ik wakker en toen ben ik er maar uitgegaan. Om 2 uur richting Schiphol gereden en om 4 uur was ik door ‘security’ heen.
Het was niet druk…
In het schemergebied tussen heel vroeg en heel laat wat rondgelopen op Schiphol en wat gegeten en ook al wat reisgenoten ontmoet.

Vliegtuig vertrok op tijd en nog wat geprobeerd te slapen in het vliegtuig. Dat wilde natuurlijk niet erg.
Na 3 uur vliegen aankomst op Faro. Het was daar 08:20 uur. Dat uurtje tijdverschil met Portugal was de dagen erna vaak lastig (ons hotel was in Spanje en daar gebruikt men weer de Midden-Europese tijd).
Met een grote bus werden we in een uurtje naar ons hotel vervoerd. Dat hotel ligt dus in Spanje: net over de grens. We zijn er om 11:30 uur (Spaanse/Nederlandse tijd)

Golf Isla Canela

Het hotel ligt echt midden op een golfbaan. Vanaf mijn hotelkamer kijk je op de fairway en de golfers lopen zo langs het terras.

Bij het uitpakken een vervelende verrassing: mijn driver blijkt gebroken te zijn. Ondanks dat ik, ter bescherming, een bezemsteel in de tas had gestoken. Ik had hem toch niet op de gewone bagageband moeten zetten, maar moeten inleveren bij ‘oversized baggage’. En/of nog een speciale beschermings-paraplu moeten kopen en meeverpakken.
In de golfshop van het hotel zag men geen kans om het ding te repareren. Ik kreeg wel een driver te leen; maar daar kon ik niks mee (bleek op de driving range).

Verdriet weggedronken met een klein biertje en wat gegeten. Op het terras in het zonnetje, want het is prachtig weer.
Om 14:20 is de eerste afslag en ik ben om 14:50 aan de beurt. Op de golfbaan van het hotel dus.

Uit de beschrijving van de reis:
Isla Canela is een vlakke golfbaan op het gelijknamige schiereiland.
Hoewel de brede fairways af en toe verassende hindernissen verbergen is het vooral een baan voor hogere handicappers.
Behoudens enkele waterpartijen zitten er niet veel uitdagingen in de baan verwerkt.
Het onderhoud en de greens zijn goed. Het clubhuis heeft een gemoedelijke koloniale uitstraling.
Het is dus geen moeilijke baan, maar toch vrij lang en soms ook wel smal.
De faciliteiten zijn prima. Alles in huis wat nodig is om lekker te golfen.

Zo tegen half acht weer bij het clubhuis. Helaas maar 19 punten bij elkaar geslagen…
Even douchen en om 20:30 aan tafel. Op zich een gezellige maaltijd, maar iedereen was wel erg moe en tegen elfen werd het al knap rustig aan tafel.

een speciale golf-reistas aangeschaft

im het schemergeboed tussen ‘heel vroeg’ en ‘heel laat’

uitzicht uit hotelkamer

de bezemsteel heeft niet geholpen…

vanaf het terras van het hotel

met Erik en Hendro in een flight

weer eens wat anders dan knotwilgen

om 20:30 aan tafel. Maar eigenlijk had iedereen de pap al op…

Vrijdag

Golfbaan Quinta do Vale

we golfen vandaag weer net aan de andere kant van de grens (in Portugal dus) op de golfbaan Quinta do Vale.
Het is maar 20 minuten rijden.
De afslag is om 10:30 (dan is het in Spanje 11:30) en het busje vertrekt om 10:15 Spaanse tijd.

Vanaf het clubhuis heb je natuurlijk mooi uitzicht op de golfbaan; maar je ziet in de verte ook de brug over de grensrivier. Ons hotel (aan de overkant van de rivier; in Spanje) ligt 5 minuten rijden vanaf die brug.

Het is wel een heel andere baan dan die van gisteren hoor. Heuvelachtig en erg open. En de bomen zijn cipressen en olijfbomen.

Uit de beschrijving van de reis:
Een ontwerp van Ballesteros, gelegen op het meest oostelijke punt van de Algarve, tegen de Spaanse grens.
Quinta do Vale is een aantrekkelijke goed onderhouden baan.
De baan ligt in een vallei en oogt makkelijker dan hij in werkelijkheid is.
Het begin is relatief vlak maar in het 2e gedeelte is het veel klimmen en dalen.
De ligging vlakbij zee en het open karakter maken de baan gevoelig voor de wind.

In de verte zie je de brug over de grensrivier

Hoe krijg je daar nou een bal?

we slaan de bal zoals hij ligt…

Op hole 18 een leary. Maar hole 19 lonkt…

Zaterdag

la Monacilla

we golfen vandaag in Spanje op de golfbaan La Monacilla; een eindje naar het Oosten
Het is 40 minuten rijden en de afslag is om 11:10
Busje vertrekt om 09:45 uur. Deze keer hebben we een wat kleiner busje; maar met een aanhanger.

De eerste hole is niet veel aan en ligt eigenlijk tussen de huizen. Maar na die hole moet je een eindje lopen en komt dan in een prachtig gebied.
De baan is minder moeilijk dan die van de eerste twee dagen. Ik heb nu in elk geval iets redelijks: 28 stableford-punten.

Uit de beschrijving van de reis:
La Monacilla is een nog prille baan. Dit doet echter niets af aan de sfeer van de door Jose- Maria Olazabal ontworpen baan.
De eerste acht holes zijn ronduit prachtig. De volgende holes vooral uitdagend door de lengte.
Kortom een prima onderhouden baan met voldoende uitdaging voor een fijne ronde.
Ondanks dat het niet een heel moeilijke baan is, moet je toch over elke slag nadenken.
De baan is goed onderhouden en omzoomd door pijnbomen. Het clubhuis is modern en voorzien van een groot terras.

Deze keer een klein busje; maar met een aanhanger

Hole 3

Hole 2

Veel zon geeft dit ‘golfersleed’ :-)

zondag

Golfe Castro Marim

Vandaag een zware dag.

Koffers inpakken en transfer naar de golfbaan Golf Castro Marim in Portugal.
De afslag daar is om 09:15 (in ons hotel is het dan 10:15; dus dat scheelt weer).
Het is maar 25 minuten rijden naar de golfbaan en we vertrekken om 9 uur (Spaanse tijd) van ons hotel.
Een ingewikkeld gebeuren; want we gaan met een grote personenbus waar onze koffers in mee gaan. Apart er achteraan rijdt een busje met daarin alleen de golfspullen en datgene wat je nodig hebt om te douchen en om te kleden.
Een hele logistiek.

Deze golfbaan geeft weer zicht op de brug over de grens. Dus 3 van de 4 banen die we gespeeld hebben liggen echt vlak bij elkaar. Toch zijn ze allemaal heel anders.

De baan vandaag vind ik wel het meest spectaculair. Heel steile stukken met soms prachtige uitzichten op de rivier; maar ook op de Atlantische oceaan. Het is veel klimmen dus. En in die hitte…
Eigenlijk zou je een buggy moeten gebruiken, maar die zijn om onduidelijke redenen niet te huren.
Bij veel holes moet je voor de teebox een heuvel beklimmen en dan idioot ver afslaan om de fairway te halen. Vaak over water; maar ook regelmatig over de green van de vorige hole.
Ik kom met veel minder ballen op hole 18 aan dan waar ik mee begon…

Uit de beschrijving van de reis:
Castro Marim is een uitdagende baan in een woest natuurlijk landschap.
De baan biedt prachtige vergezichten op de Atlantische Oceaan, de bergen in het achterland en de Riu Guadiana grensrivier.
Door de veelvuldige hoogteverschillen is een buggy geen luxe.
Goed onderhouden baan die aangelegd is met veel respect voor de natuurlijke omgeving.

Om een uur of 2 is onze flight binnen en drie kwartier later ook de laatste flight. Dan is de kampioen van de buitenlandreis 2018 bekend: Theo Reijnders!
Douchen en omkleden en de bagage reorganiseren. Om 5 uur vertrekken de bussen naar het vliegveld.

Om 6 uur checken we in en om 8 uur stijgen we op. Portugese tijden. Dus als we drie uur later op Schiphol landen is het middernacht.
Over de reis valt verder weinig te melden. Het is natuurlijk saai met veel wachten en moe worden. Maar alles gaat goed en om een uur of 2 ‘s nachts ben ik thuis.