Dag 2 van de Portugal-vakantie.
In alle vroegte vanaf ons hotel (zo’n 40 kilometer boven Porto) naar de stad en daar een rondwandeling gemaakt.
Het is een mooie stad. En niet zo’n vieze bende als in Zuid-Italie.
Het mooiste was toch wel het station .

Na de lunch een boottochtje over de rivier om de beroemde bruggen te bekijken.
Daarna een ‘tour’ door een ‘porthuis’. Slechts een klein beetje leuk. Maar de proeverij maakt weer wat goed.

Donderdagmiddag zijn we vertrokken richting Portugal om daar (‘met SRC’) een hopelijk mooie rondtocht van een kleine twee weken te gaan maken.

Ergens ‘op Internet’ kwam ik glas-in-lood ‘panelen’ tegen om in de tuin te zetten.
Dat vond/vind ik een leuk idee.
Er zijn oneindig mogelijkheden en zo kom je nog eens van je glas af…

Ik heb er een geprobeerd en vind het zelf wel aardig gelukt.
Twee problemen:
– het glas wat ik gebruikte is niet ‘fleurig’ genoeg
– de constructie deugt niet. Ik had voor de zijkant ‘staalversterkt lood’ gebruikt, maar het blijft te zwiebelig. Na een beetje wind viel het om.

Probleem 1 ga ik de volgende keer aanpakken met een nieuw ontwerp.
Op probleem 2 zit ik nog wat te broeden. Ik heb andere (zinken) profielen besteld. Hoop dat die beter/sterker zijn. En mijn eerste ornament heb ik gered met een aluminium U-profiel. Niet echt mooi; en ook wat te duur. Maar ‘het staat’.

Eerst maar eens op vakantie.

Bijna een jaar geleden heb ik een 3D-model gemaakt van ‘de Keetmolen’ ( zie blog ).
Dat model heb ik toen beschikbaar gesteld in het ‘publieke domein’.

Inmiddels is het daar een paar honderd keer ‘gedownload’; maar vandaag kreeg ik voor het eerst een bericht/compliment van iemand die het daadwerkelijk geprint heeft.
De meeste mensen nemen helaas die moeite niet.
Ik vond het heel leuk een keer wat te horen.

Deze ‘downloader’ heeft de print zelfs geschilderd! Onverwacht leuk…

Na aardig wat gepieker en ‘overleg’ is het er toch van gekomen om boven de voordeur een glas-in-lood raampje te plaatsen.
Het zou je nog verbazen om te weten hoeveel tijd er is gaan zitten in het ontwerpen/tekenen van het patroon.
Uiteindelijk blijkt het ‘punt-symmetrisch’ te zijn. Een mens leert nog wel eens wat van zijn echtgenote…
De meningen blijven verdeeld of het wel past in ons huis; maar ikzelf vind het leuk…

Ook zijn er wat bloemen gemaakt; als cadeautjes…

Bij de ‘restore’ een beetje een saaie lantaarn gekocht.
Van mijn zus had ik (voor mijn verjaardag) een soort ‘kerkraampje’ gekregen en daaruit had ik de ruitjes gesloopt.
Daarvan nieuwe raampjes gemaakt voor de lantaarn.

Als laatste activiteit van april een vogeltje gemaakt.
Eigenlijk uit chagrijn dat ik dit jaar geen broeders in mijn nestkastje heb. Waarom dat zo is, is trouwens een raadsel.

In het Rijksmuseum is deze lente een tentoonstelling van heel veel schilderijen van ‘Vermeer’.
Nog nooit is tegelijkertijd zoveel van zijn werk te zien geweest (hij heeft niet heel veel gemaakt) .
Daar willen Phia en ik wel naar toe.
Maar…het was al bijna meteen uitverkocht.
Met een hoop gedoe en 100 keer per dag opnieuw proberen is het toch gelukt om kaartjes te krijgen voor de (extra) avond-openingen.
4 april om 19:15 uur mogen we erin.

In de middag zijn we al naar Amsterdam gegaan en zagen op ‘de Dam’ dat er net die week een tentoonstelling was over het leven van koningin Juliana.
Niet meteen een reden om daarvoor naar Amsterdam te gaan; maar nu we er toch waren (en tijd zat) zijn we er toch even in gegaan.

Toen door naar het Rijksmuseum en die schilderijen van Vermeer bekeken.
Wat zal ik er eens van zeggen…. De beste/mooiste kende ik eigenlijk wel (soms al gezien in Rijksmuseum of Mauritshuis).
Maar toch wel leuk/mooi om ze zo allemaal eens bij elkaar te zien.
En verbazend toch dat ze ‘in het echt’ toch wel veel mooier zijn dan op een plaatje/foto.
Ook valt het me weer op hoe klein die (mooiste) schilderijen eigenlijk zijn.

Die mooiste schilderijen vind ik toch wel op elkaar lijken.
Steeds de hoek van een kamer; waar een vrouw iets doet (melk inschenken, een brief lezen of schrijven, wat naaiwerk…)
Heel moeilijk kan dat toch niet zijn…

Ik had een poosje zitten broeden op ‘een leuk feestje’ voor mijn 70e verjaardag.
Uiteindelijk werd het een ‘kaasworkshop’ bij de kaasboerderij van kasteel Hoekelum; dus vlak bij mijn huis.
Het was eigenlijk een groot succes; al zeg ik het zelf.

Er zijn honderden foto’s gemaakt. Zie hieronder voor een kleine (anonieme) selectie.
De kaasjes moeten nu minstens 6 weken rijpen (en elke dag gekeerd). Ik heb weinig hooggespannen verwachtingen bij de smaak; maar we zullen zien…

De eerste weken van maart heb ik veel tijd besteed aan het maken van bloemen.
De meningen erover zijn verdeeld. Mijn zusjes vinden ze vaak meer op lolly’s lijken dan op bloemen.
Maar in een vaas (ook van glas in lood) vind ik het best grappig staan.
En sommige heb ik als cadeautje weggegeven; wat ook best op prijs werd gesteld.

Waar wat meer tijd in ging zitten dan ik had gedacht, was een ‘golf-tafereeltje’.
En toen het eindelijk af was zag ik tot mij schrik dat er een barst in zat.
Moet helemaal aan het eind zijn gebeurd. Ik zag het pas bij het schoonmaken.
Volgens velen zie je het bijna niet, en geeft het juist iets authentieks.
Maar ik baalde ervan. En heb na twee weken besloten de zaak te repareren.
Dat was ook nog best veel werk.

Al een paar weken zit ik wat te ‘kauwen’ op een plan om de bovenlichtjes in de hal te voorzien van glas-in-lood.
Ook hier heel verschillende reacties en adviezen.
Sommigen lijkt het prachtig; anderen zeggen dat zoiets alleen maar kan in een ‘jaren-dertig-huis’ en bij mij niet zou passen.
De geliefde ziet het ook niet erg zitten.
Toch maar eentje gemaakt. Het staat er los voor; dus kan zo worden weggehaald.
Ik vind het eigenlijk wel leuk…

De afgelopen twee maanden heb ik eigenlijk wat teveel geld uitgegeven aan dit hele gebeuren.
En was van plan daar maar eens mee te stoppen en een poosje verder gaan met wat ik had (dat was inmiddels ook best veel).
Toen kreeg ik een Facebook-bericht van een vage kennis die had gezien dat ik hiermee bezig was.
En zij had het jaren gedaan, nu geen tijd meer, en wilde ‘het hele zooitje’ aan mij overdoen voor 250 euro.
Ik had daar niet veel zin in. Maar toen ik zag wat een gigantische hoeveelheid glas (en lood) het betrof, kon ik het niet laten liggen… Een prachtige deal….
De auto zakte zowat door z’n veren toen ik alles ophaalde.
Maar nu ‘thuis’ de zaak nog vredig houden.
In de garage ruimte gemaakt (veel weggegooid) en een kast helemaal ingericht voor glas. Op een gegeven moment was die kast vol en de dozen nog niet leeg, maar het begint er nu toch wel op te lijken. Maar ik moet echt niets nieuws meer bijkopen. Eerst maar veel dingen maken en weggeven….

We gaan naar den Haag.
Daar is (in het kunstmuseum) een speciale Escher-tentoonstelling. Ze hebben daar altijd al veel (vooral) etsen van Escher; maar dit jaar hebben ze een aantal zalen speciaal ingericht. Dat is gedaan door het belgische kunstenaarsduo Gijs van Vaerenbergh.
Eigenlijk vind ik die ingerichte zalen leuker dan de Escher-tekeningen.

Daarna liepen we nog langs een galerie. Daar exposeerde de kunstenaar Titus Meeuws. Die had ik onlangs op TV gezien en zijn aquarellen vind ik wel mooi.

Op tijd naar huis. Ruim op tijd om te stemmen voor de Provinciale staten

Na de workshops in januari, toch maar iets (nou ja… ‘iets’… ) geïnvesteerd in gereedschap, materiaal en tijd.

Eerst gereageerd op een Marktplaats-advertentie van iemand die aan een ‘tiffany-lamp’ was begonnen, maar halverwege de moed had opgegeven. En terecht volgens mij. Het eerste deel van de lamp die hij aan het maken was ‘zag er niet uit’. Maar ik heb nu een glasslijpmachine, wat gereedschap en wat restjes glas.
Ook op marktplaats een bericht van een glazenier in Odijk, waar ik gratis wat scherven kon halen. Leuk om zo’n atelier te zien.
En een oud-collega had ook nog wat restjes glas en zo voor me.

Maar dan toch wat serieuzer. Boodschappen gedaan bij een glas-in-lood-winkel in Noord-Brabant en een werkplaatsje ingericht.

Mijn eerste serieuze actie is geïnspireerd door een quilt-wandkleed wat we een poosje geleden hadden gekregen als (ietwat verlaat) welkomst-cadeau voor ons nieuwe huis.
De resulterende ster is een paar dagen later cadeau gegeven aan de mevrouw die voor ons dat kleed had gemaakt. Ze vond het heel leuk.

Het volgende project was deze schaatser. Gemaakt als verjaardagscadeau voor mijn vriend Leendert, die een enthousiast schaatser is. De oplettende kijker ziet ‘een wak’. Een vreemd lijntje lood, wat er eigenlijk niet hoort. Bij het snijden van het gebogen lijntje brak daar steeds het glas. Moet ik dus nog wat beter leren.
Overigens: de schaatser heb ik niet zelf ontworpen. ‘Op Internet’ kwam ik dit plaatje tegen en heb dat een soort overgetrokken.

Toen de ‘tiffany-techniek’ wat opgepakt. Een paar tulpen gemaakt. Die ga ik als cadeautjes weggeven.

Het laatste project van Februari was het meest ambitieuze. Mijn schoondochter is binnenkort jarig en ‘zij heeft iets met schapen’.
Ook dit ontwerp is weer schaamteloos van Internet overgenomen. Maar de kleurkeuze deed ik wel zelf. En was afhankelijk van het glas wat ik had. Dat is trouwens wel een dingetje. Een plaatje van 20×30 kost maar zo een tientje (en kan nog veel duurder). Als je dan een oor voor een schaap nodig hebt, is het toch even slikken om zo’n plaatje aan te snijden. Dat is natuurlijk allemaal alleen in het begin. Na een tijdje heb je een bak met allerlei stukjes.
Het schaap is trouwens een combi van ‘tiffany’ en ‘glas-in-lood’.
Best wel een succes. De schoondochter vond het ook leuk.