‘s Morgens laag hangende bewolking en een slechte weersvoorspelling. We durfden de wandeling naar ons volgende hotel niet aan en namen de bus. Bij ons derde hotel aangekomen stond onze auto daar op ons te wachten en reden we daarmee naar Sebnitz; tegen de grens met Tsechië. Het weer knapte nog helemaal op en na de lunch in Sebnitz hebben we nog een aardige wandeling gemaakt rond een stuwmeertje (met kanotocht!) op de grens van Duitsland en Tsechië, Al met al een afwisselende dag. Misschien wel beter dan (alleen) dat ‘domme’ gewandel en geklauter….

met de bus van Bad Schandau naar Hinterhermsdorf

de kunstbloemen-industrie in Sebnitz is vergane glorie. In 1910 werkten er 18.000 (!) mensen in die business. Nu nog 15 (!)

je kon een pakketje kopen waarmee je ‘onder begeleiding’ zelf zo’n kunstbloem kon maken. Hij is best mooi geworden, al zeg ik het zelf. In vroeger tijden was ik denk ik meteen aangenomen….

Vlak bij ons hotel begon een (achteraf best stevige) wandeling naar ‘die obere Schleuse’. Een soort stuwmeertje wat gebruikt werd voor de hut-vlotterij

Met een bootje over dat sruwmeerte. Het gebied is beroemd om deze attractie….

een tam dagje vandaag. Geen (grote) wandeling gepland, dus we gaan met het voetveer aar Bad Schandau en lopen daar wat rond.
‘s Middags begint het te regenen en dat schijnt tot morgenavond te duren. Dat is niet zo best, Want morgen moeten we verkassen en dat is *lopen* naar ons volgende hotel. Wij verdiepen ons momenteel in de busverbindingen…

Koffie mit Kuchen dan maar

We hebben nog een paar offline vrienden…

op de achtergrond zie je een lift die je vanuit het dal 50 meter omhoog brengt

niet helemaal droog bij het hotel aangekomen; maar toen barstte het ook echt goed los. Je zal maar op een berg aan het wandelen zijn…

het ziet er niet best uit voor morgen…

Uw verslaggever is vandaag alleen op pad getogen. De geliefde zag het niet zitten.
Met het voetveer naar Bad Schandau; met een ouderwets trammetje een eind de berg op, en vandaar een stevige wandeling naar de toppen van de Schrammsteinen. Op de steilste stukken zijn allemaal stalen ladders en trappen aangebracht.

het is moeilijk om met foto’s het gebied goed te ‘vangen’. En ze worden ook gauw allemaal hetzelfde. Hopelijk geeft dit panorama een beetje een indruk.

Omdat uw verslaggever vandaag alleen op pad was, moesten we een voorbijganger inschakelen om dit enge paadje met jullie te delen.

de ‘Himmelleiter’ brengt je door een nauwe kloof naar een uitzichtpunt boven de Kuhstall.

dit trappetje is nodig aan een facelift toe….

met een trammetje naar de Wasserfall en dan de tocht de Schramsteinen op…. En dan weer naar beneden, natuurlijk…

Vandaag (de vierde vakantiedag) weer een flink stuk gelopen. Naar ons tweede hotel. Gelukkig bleek bij aankomst onze bagage gearriveerd, Blijft toch altijd spannend.

die bult is de ‘Pfaffenstein’ en ‘moet’ beklommen worden.

het laatste stuk van de beklimming heet ‘het oog van de naald’. Je past er ook maar net door,

de ‘Barbarine’. Een symbool van de ‘Sächische Schweiz’.

het zijn niet alleen maar ‘bergen en ellende’ hoor, Je loopt hele stukken door mooie bossen

Aan de overkant van de Elbe doemen de ‘Schrammsteinen’ op.Die staan voor morgen op het programma. Maar de onderhandelingen met de geliefde zijn nog niet afgerond, Het kan ook een rustdag worden.

Vandaag een ‘rustdag’. We hebben de auto alvast naar het 3e hotel gebracht; dat scheelt ‘gedoe’ als we het wandelen afronden en naar Dresden verkassen.
‘s Middags bezoek aan ‘festung Königstein’

Auto naar 3e hotel gebracht en met de bus terug naar Königstein

geen eigen foto. Maar hier zie je goed hoe de ‘festung’ boven het stadje ligt

Uitzicht vanaf de Festung. Links zie je Lilienstein (die we gisteren hebben beklommen. Je ziet het voetveer over de Elbe. Ons hotel ligt daar precies aan. Op de linker-oever dus

Je kijkt nu naar het Zuiden. Helemaal rechts zie je de Pfaffenstein, Het is de bedoeling dat we die morgen beklimmen, en dan een eind naar links: naar Krippen. Daar is ons tweede hotel en hopelijk ligt dan daar ook onze bagage…

boven de toegangspoort van festung Königstein. Ben nog niet achter de betekenis gekomen.

Onze tweede vakantiedag was meteen een serieuze wandeldag. ‘s Morgens was het nog erg warm, maar ‘s middags begon het zachtjes te regenen. dat heeft natuurlijk voor- en nadelen

Die eerste bult (die je in het hoogteprofiel ziet), is de Lilienstein die we gisteren al zagen. Daarna loop je redelijk vlak naar Rathen, waarna je de Bastei beklimt

Dit is de ‘Schwedenlöcher’. Een kleine duizend treden door een smalle kloof omhoog naar de Bastei

vanaf de Bastei. Het is een eigenaardig gebied…

De Bastei-brücke is ‘de Eiffeltoren van dat gebied’. Je moet het eigenlijk wel gezien hebben….

Op de terugweg van de Bastei zak je weer af naar de Elbe. Hier zicht op ‘Stadt Wehlen’. Daar hebben we de trein genomen, terug naar Königstein

vanwege dramatisch slecht Internet, een wat vertraagd verslagje van onze eerste vakantiedag

na 750 kilometer autobahn (wat trouwens prima verliep) moesten de laatste kilometers over een geitenpaadje worden afgelegd

normaal s dot een fietspad…

het geitenpaadje liep langs de Lilienstein. Die moeten we morgen beklimmen

ons (eerste) hotel ligt aan de Elbe. Via een voetveer kunje naar Königstein

Zo zag mijn meterkast eruit toen ik begon

het rechtse deel is al af, maar zo ziet de ‘ontmanteling’ er dus uit

ik wilde graag weten hoeveel stroom de verschillende ‘groepen’ in mijn huis verbruiken. Na rijp ‘beraad’ (en de meeste mensen in mijn omgeving vinden het knap overdreven) had ik bedacht om een zooitje metertjes te installeren. Ik kon niet makkelijk een electricien vinden die dat wilde doen, en ben uiteindelijk maar zelf aan de slag gegaan.

montage van kiloWattUur-meters

Bovenin een hele rij metertjes

De metertjes zijn van een wat duurder type en hebben een modbus-aansluiting. Daardoor kan ik ze via de computer uitlezen.

In de meterkast zit een Raspberry-computer, via welke ik alle standen kan uitlezen

Dit soort dingen kan ik nu op de computer maken

Weer een trainingsrondje (voor de vakantie). Vandaag 25 kilometer. Met de bus naar Otterlo en daar ‘de Hoge Veluwe’ in. Door het park gelopen naar uitgang Schaarsbergen en via de Arnhemse landgoederen naar het station. Met de trein terug.

het ‘Veluwe Zwerfpad’. Deze etappe was totaal een klein 25 kilometer

meteen na de ingang van de Hoge Veluwe bij Otterlo kom je in dit geaccidenteerde gebiedje

we moesten een flinke regenbui doorstaan

op de Hoge Veluwe is toch wat meer ruimte dan ‘gewoon’

op de terugweg (met de trein) sukkelde uw verslaggever in slaap achter zijn mondkapje….

Al een poos geen foto’s geplaatst….
Vandaag een eindje (15,6 km) gelopen om te oefenen voor onze wandelvakantie in Duitsland.
Maar waarom we daar eigenlijk heen gaan? Hier is het ook zo mooi….

de NS-wandeling ‘de Blauwe kamer’. Een rondje vanaf het NS-station Rhenen. Een stuk door de uiterwaarden; dan met een pontje de rivrer over. Door het natuurgebied ‘de Blauwe Kamer’ en dan de Grebbeberg op.

bij Opheusden met de pont de Rijn over

hier hebben we in de winter ook gelopen . Toen stond alles blank.

vanaf de Grebberg heb je zicht op het hele stuk wat we gelopen hebben

de Grebbeberg is best hoog. Deze trap heeft ruim 200 treden