Eergisteren hebben wij onze nieuwe auto gekregen.
Eerst maar eens een poosje aan de studie geweest.

Over twee weken vertrekken we (met deze auto) naar Tsjechië. Het ‘laden’ daar schijnt niet overal even goed beschikbaar te zijn en wij hebben natuurlijk helemaal geen ervaring.
We hebben een setje laadpassen aangeschaft en geregistreerd en gaan vandaag maar eens kijken of alles een beetje wil

Eerst naar een Tesla-laadstation (bij Duiven). Wij hebben geen Tesla, maar kunnen daar ook terecht. Best indrukwekkend. Tientallen ‘laadpalen’. Wij kunnen ook aansluiten en ‘via de app’ stroom halen. Het gaat prima, maar de snelheid valt me tegen.

Boodschapjes doen bij Ikea en op de terugweg naar huis aangesloten op een ‘snellaadstation’ van Allegro. Tikje kleinschaliger (twee plekjes) op de parkeerplaats naast de Albert Hein. Ander pasje geprobeerd. Gaat prima, en laadt best snel.

Na de boodschappen bij AH naar huis en bij een openbaar laadpunt (bij ons om de hoek) aangesloten. Dat gaat ongeveer net zo snel als bij ons eigen laadpunt (hebben we sinds een paar dagen). Daar moet je wel een nacht aanhangen voor je weer lekker verder kunt.

Eenmaal thuis toch ook nog even geprobeerd of ‘laden vanaf een gewoon stopcontact’ wil. Ja hoor. Maar heel langzaam.

‘Last-but-not-least’ nog gecontroleerd of ‘V2L’ (‘Vehicle to Load’) werkt. Je kunt de auto dan gebruiken als een gewoon stopcontact. Je kunt er best veel stroom uit halen. Ik zie eigenlijk alleen mogelijkehden als we thuis een keer stroomstoring hebben. De diepvries bijvoorbeeld, houd je wel een paar weken aan de praat….

Al met al best een succes vandaag.
De geteste pasjes doen het en ook krijgen we alle kabels goed aangesloten.
Nu maar zien dat we in Tsjechië ook laadpalen kunnen vinden…

Daar kunnen wij ook gebruik van maken

Bij Albert Hein op de parkweide. Twee plekjes. Laden gaat snel; maar is duur.

Hier kan ik net zo snel laden (ongeveer 11 kW) als bij mij thuis. Niet eens veel duurder.

Dat kan ook. Maar gaat langzaam en je moet oppassen dat ‘de stoppen er niet uit vliegen’.

Onze wallbox kan met maximaal 11 kiloWatt opladen. Meer kan de Kona ook niet verwerken.

Je kunt de auto als een gewoon stopcontact gebruiken

Best veel nodg

We hebben een nieuwe auto gekocht! (zie wellicht toekomstige posts). Een elektrische. Hij komt maandag 29 april.

Het zou fijn zijn om die thuis te kunnen opladen, en dat is nog net op tijd gelukt.
Zie onderstaande foto’s. Die zullen wel vanzelf spreken.

Interessant (?) is nog het aspect ‘load-balancing‘.
Er is in de meterkast een ‘ding’ (‘Powermeter’) aangebracht, dat meet hoeveel ‘het huis’ afneemt.
En dat ding weet ook hoeveel je maximaal mag afnemen van ‘het net’ (dat hangt van je energie-abonnement af).
Via een apart kabeltje geeft het ding aan het laadpunt door hoeveel stroom dat laadpunt naar de auto mag sturen. Op die manier voorkom je dat je teveel stroom van het net betrekt (met gevaar dat de hoofdstoppen doorbranden).
Ook kun je het ding zo instellen dat de laadpaal alleen stroom naar de auto stuurt als je teruglevert aan het net. Dus als je zonnepanelen veel stroom produceren. Dan laad je je auto dus met zelf opgewekte stroom. Nu de saldering ‘is zoals hij is’, is dat (financieel) niet erg belangrijk, maar ooit misschien wel. En technisch is het sowieso sympathiek.
Iets preciezer nog: alle intelligentie zit in het laadpunt. ‘het Ding’ (een Wallbox Powermeter) geeft alleen maar door hoeveel stroom het huis afneemt van het net of teruglevert.
Verder heb ik voor deze nieuwe groep nog een extra kWh-meter geplaatst. ‘Onzin’ (zeggen velen), want je kunt ook ‘in de app’ zien hoeveel stroom je naar je auto stuurt. Maar ik meet dat soort dingen graag zelf. Elke gek heeft zijn gebrek…

Er is nu dus een laadpunt.
Maar nog even geen auto. Ik kon de zaak dus ook niet goed configureren.
Later meer.

het werd toch net een beetje anders

zo is het geworden

geel is bestaand; paars is nieuw

Richting de kruipriuimte

vanuit de kelder naar de kruipruimte

Vanuit de kelder omhoog

‘Powermeter’ (voor load-balancing) en kilowattUurmeter

rechts naast de slimme meter de uitbreidingskast

aardlekautomaat (‘extra groep’), kiloWattUurmeter en ‘Powermeter’ (load-balancing)

links de toevoer-stroomkabel. Midden twee UTP-kabels. Maar er is er maar 1 nodig (en daarvan maar 1 adertje). Rechts de kabel naar de auto.

op die auto moeten we nog een paar dagen wachten

Van verschillende kanten had ik de tip gekregen om in Maastricht een bezoek te brengen aan de tentoonstelling “de vele levens van glas”.
Maastricht is een heel eindje weg, maar we hadden nog een ‘gratis treinkaartje’ en wat leeswerk te doen. Om 9 uur van huis en om 12 uur waren we in Maastricht. Op ons gemakje naar ‘het Bureau’ gelopen en daar rondgekeken. Het was een leuke tentoonstelling met inderdaad verschillende ‘kijken op de zaak’.
Beetje speciaal was het ‘glas-in-lood depot’. Daar bewaart men de ramen van gesloopte kerken en probeert die een nieuwe bestemming te geven

in glas schijnen allerlei ‘spanningen’ te zijn. En die kun je zichtbaar maken. Dit is mijn bril….

Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

het ‘glas-in-lood depot’ van Limburg Oude kerkramen worden opgeslagen en zoeken een herbestemming

Wij hebben dat vorig jaar samen met vriendin Marlou bekeken

Bij ‘het Bureau’ kon je ook een foldertje meenemen met de beschrijving van de wandeling ‘Over gevels en glazeniers’ (de glasverhalen van Maastricht).
Die wandeling hebben we gemaakt op de de terugweg naar het station. Zie die beschrijving en opmerkingen bij onderstaande foto’s.

het Eiffelgebouw van Sphinx

het ‘V-house’ heeft een gevel van glas

Om te besparen op ‘raambelasting’

deze glazen pui boven het Bergportaal van de sint Servaas basiliek, was vroeger monumentaal glas-in-lood werk maar is bij een restauratie vervangen door een simpele gladde pui

dichtgemetselde ramen. Waarschijnlijk om minder belasting te betalen

Het stond al een poosje op mijn lijstje om deze golfer te maken.
Best goed gelukt; al zeg ik het zelf.
Natuurlijk wel wat foutjes/leermomenten:
– het blanke glas links en rechts van de golfer is niet hetzelfde materiaal
– volgens mij zijn zijn benen te kort. het is een beetje een Jerommeke.
Heel misschien maak ik er nog wel een (of een paar)…

‘op Internet’ kwam ik al een paar keer een fietswiel tegen, wat bedekt was met glas-in-lood.
Dat wilde ik ook wel eens proberen.
Via zwager Jan aan een wiel (en een ‘vork’) gekomen en aan de slag.
Zoals wel vaker, ben ik niet echt creatief en begin maar gewoon met glas snijden, folie en solderen.
Het resultaat is wellicht ietwat ‘te druk’.
Maar het heeft ook wel wat.

Misschien ga ik er nog wel eens eentje maken. En er dan wat meer over nadenken.
Lastig is dat de ‘driehoeken’ van de twee kanten van het wiel) elkaar niet leuk afwisselen, maar overlappen.
En wellicht wat plaatjes ‘dwars op het wiel’. Zodat hij misschien gaat draaien in de wind. Want dat doet deze niet.

gemaakt met de 3D-printer

Het omwikkelen van de spaken (met folie) is best een klusje….

Hier zie je al dat de driehoeken gaan verschuiven…

NU alleen nog even vastsolderen

met het soldeerwerk zwart gemaakt, is het wat minder ‘druk’

zwager Jan maakt een standaard

Het was mooier als de zon er van achter doorheen kon schijnen, maar zo’n plek kunnen we niet vinden

Het wiel kostte veel tijd.
Maar toch ook nog onderstaand gemaakt.
Als verjaardagscadeautje voor vriendin Cari, die lerares Tai Chi is.

Gemaakt als verjaardagcadeautje voor een vriendin die lerares Tai Chi is

(alleen de foto’s die publiek toegankelijk zijn)
als je op de thumbnail klikt, zie je hem wat groter.
Je kunt dan doorbladeren; zelfs met een slideshow.
Op de foto zie je ook steeds een link naar de Flickr-pagina. Daar heb je nog meer mogelijkheden

 « prev      1   2   3   4      next »  
(90 Photos)

Oliebollen bakken voor de buurt Park Reehorst

Oliebollen bakken voor de buurt Park Reehorst

Oliebollen bakken voor de buurt Park Reehorst

Het begint zich tot een traditie te vormen.
Op de 30e is er een bijeenkomst in het parkje tegenover ons huis, waar oliebollen worden geserveerd.
Vorig jaar was het dramatisch weer; maar deze keer prima.
En de bakkers stonden in een mooie tent (geleend van ‘malkander’)

overzichtschermpje

Schermpje van ‘woonkamer’

‘buitenboel’

Al jaren gebruik ik als ‘domotica-oplossing’ ‘Fibaro’ om lampen aan te sturen en zo, maar dat breidt niet erg uit. En over de ondersteuning ben ik ook maar matig tevreden.

In december heb ik een paar weken besteed aan het implementeren van ‘Home-Assistant’.
Dat is een ‘domotica-platform’ wat claimt dat het vrijwel alles met elkaar kan verbinden.
Ik hoor er erg veel positieve dingen over. Maar ja. Toch weer ingewikkeld natuurlijk.

Dat HomeAssistant dus geprobeerd. Het draait op een Raspberry; dus dat is ook nog wel op te brengen.
Na een kleine leercurve werkt het allemaal verrassend prima.
Ik ben nu in de fase van de ‘gorey details’…

In deze gallery wat foto’s van onze Kerst
eigenlijk net als anders. Heel leuk allemaal.

Kerststukjes-traditie

Kerststukjes-traditie

Christmas Pudding

Christmas Pudding

Als ‘seizoens-tafereel’ heb ik een kaars gemaakt.
Voor nicht Herma (zij speelt klarinet) heb ik voor haar verjaardag een ‘G-sleutel’ gemaakt’
En met elke kerstkaart had ik een klein cadeautje toegevoegd. Helaas ben ik vergeten een foto te maken toen de hele tafel vollag met (50) kaarten en knutsels.

De ‘gallery’ hieronder laat wat foto’s zien van de productie.

een paar van de (in totaal 50) kerstcadeautjes

G-sleutel voor Herma

G-sleutel voor Herma