Smitvision

als je op een foto klikt zie je hem groter>

Van 26 april tot 4 mei bezochten we Tenerife.
Steeds twee nachten in één hotel en dan weer door naar het volgende hotel. Zo zagen we veel van dit afwisselende eiland.
Hieronder zie je mijn dagboekjes van die dagen: eigenlijk mijn facebook-posts….

we reisden van ”V naar ‘N’…

Donderdag 26 april

Het was nog een hele onderneming.
Voor we in ons hotel een beetje op orde waren, was het 10 uur (23:00 in Nederland) en hadden we de pap aardig op.

Niet vergeten

—

dit schijnt Tenerife te zijn. En die vulkaan (de Teide) staat voor dinsdag op de planning

hier gaat het mee gebeuren

een welverdiend glaasje wijn. In het hotel. Geen puf meer om nog de stad in te gaan

Vrijdag 27 april

Vandaag vroeg op en al voor de lunch een stevige wandeling gemaakt. Na de lunch/siësta een rondje door het stadje la Orotava

Boven la Orotava een rondje om ‘la Caldera’ gemaakt

—

la Orotava

het stadje is beroemd om zijn balkons

uw verslaggever boven Orotava

Zaterdag 28 april

Een wat tamme dag. De geliefde wil niet wandelen en we bezoeken twee stadjes.
Tijdens de lunch vinden we een restaurant wat deelneemt aan de wedstrijd ‘de slechtste paella ooit’; maar ‘s avonds hebben we meer geluk.
Morgen staat een flink eind wandelen op het programma.

Eigenaardig; zo’n begraafplaats…
Valt me vooral op hoeveel bloemen er overal bij staan. Het is er ook een drukte van belang

Volgende week moeten de zandschilderingen klaar zijn. De schetsen staan er al; en vandaag zijn ze begonnen met strooien

dat is ons hotel. Echt midden op het plein van Garachico

de buren waren al naar bed

mijn hoofdgerecht.
Kabeljauw op een bedje van inktvis.
Bovenop zeeslakken (denk aan een gummetje).
Dit alles om te proberen het echec van de lunch te vergeten

Zondag 29 april

Vandaag een stevige rondwandeling gemaakt door de bergen bij Teno Alto.
Dat was leuk.

ik vond het daar prachtig!

Mooie kleuren wel.
Dat zand gebruiken ze dus voor die zandschilderingen

iets links van het midden zie je de geliefde lopen, Zo krijg je een indruk van de maat. Het pad volgt de bergkam. Ik kan me niet herinneren ooit eerder over zo’n scherpe kam te hebben gelopen…

Meer van hetzelfde. Maar gewoon mooi…

Daar rechtsonder zie je meer van die scherpe formaties.
Het lijken wel gemetselde muren…
Maar het is dus erg GROOT. Dat zie je niet goed op zo’n foto

Intermezzo: Techniek

Vandaag ook maar eens wat aandacht voor de techniek.
Want wie is daar nu niet in geïnteresseerd?

Er gaat heel wat mee omhoog. Maar het allerbelangrijkst is toch wel de telefoon.
Die heeft het druk:
– GPS met de satelliet voor de positie
– GPRS/4G voor Internet
– Bluetooth met de Fitbit
– af en toe WiFi met het fototoestel
– apps MAPS.ME en RUNKEEPER constant aktief
Logisch dat er af en toe wat stroom bij moet uit de Powerbank

Naast de telefoon nog de GPS-tracker en de FitBit.
En een flesje water.

telefoon (met MAPS.ME aktief), GPS-tracker en FitBit

MAPS.ME gebruik ik tijdens het wandelen om de weg niet kwijt te raken. Van te voren heb ik de route er in gezet

Het verslag van mijn fitbit.
Ruim voldoende stappen. Niet veel kilometers; want het waren vandaag maar kleine stapjes. Let op ‘floors’….. (dat zijn er normaal een stuk of 10).
Ook de calorieën en actieve minuten zijn boven-gemiddeld

Het verslag van Runkeeper

12,63 kilometer is niet veel. Maar 628 meter klimmen doe ik niet elke dag….

de GPS-tracker heeft de hele dag aan mijn riem gehangen.
Ik gebruik de log vooral om later vast te leggen waar mijn foto’s gemaakt zijn

Maandag 30 april

Vandaag rijden wij naar het Nationale Park ‘Teide’, waar we twee nachten blijven.
Het is een gigantisch vulkaan-landschap. (Meer dan) indrukwekkend; heel mooi ook; maar moeilijk om te snappen waar je nu eigenlijk naar kijkt.
Prachtig weer ook. Nu maar hopen dat dat morgen ook zo is (als we met de kabelbaan omhoog gaan)

Ons eerste zicht op ‘de Teide’. De hoogste berg van Tenerife (en van Spanje). De derde hoogste vulkaan ter wereld.

Het landschap ligt bezaait met brokken (puim)steen en op sommige plekken loop je gewoon honderden meters over ‘as’. Wat zich hier toch allemaal heeft afgespeeld….

Dit is puimsteen. Het weegt heek weinig. Je kunt om je heen zien dat het hier letterlijk van deze brokken heeft geregend….

Over bergen ‘as’ (?) lopen we naar beneden met zicht op ????

Ons hotel (‘de Parador’) ligt midden in het Nationale Park. Vanuit het raam van onze hotelkamer kijken we op de Teide (op deze foto precies achter de fotograaf)

Dinsdag 1 mei

Vandaag stond in het teken van de vulkaan. We hadden een ticket voor de kabelbaan om 14:00; dus hebben eerst de rondwandeling gemaakt bij de ‘Roques de Garcia’; precies naast ons hotel.

Toen omhoog. Eerst een wandeling naar een uitzichtpunt; en dan toch echt naar de top.
Naar die top mag je maar niet zo. Je moet een ‘permit’ hebben en die had ik a twee maanden geleden aangevraagd. Er wordt heel streng op gecontroleerd. Men wil (terecht!!) niet teveel mensen op dat pad omhoog hebben.
Het viel me eerlijk gezegd vies tegen hoe zwaar die 150 meter me vielen. Maar: gehaald. Deze vinken we ook weer af.

Morgen naar het Noord-Oosten….

de ‘Roques de Garcia’ liggen naast ons hotel.
Na het ontbijt is het nog heel stil; maar in de loop van de dag komen er veel dagjesmensen

In het midden zie je het wandelpad lopen: dat geeft een indruk van de grootte

Bijna bij de top!
Die rotsen zijn echt warm en op sommige plekken komt er hete zwaveldamp uit…

Helemaal vanaf de top kijk je hier over de krater naar beneden.
Helemaal beneden; links van het midden kun je (als je het weet) ons hotel zien liggen.
Vanavond kijk ik op een andere manier vanuit mijn hotelkamer omhoog naar de Teide….

het blauwe rondje is vanuit ons hotel om de Roques de Garcia.
Het rode streepje is natuurlijk de kabelbaan die je 1000 meter omhoog sleurt.
Het groene streepje is een wandeling naar een uitzichtpunt.
Het lichtblauwe streepje is mijn klim naar de Pico del Teide. Het is maar zo’n klein streepje… Maar ik vond het een heel gedoe…

Woensdag 2 mei

Op tijd op en in een kleine twee uur naar het Noord-Oosten gereden. Na een moeizaam parkeer-avontuur onze kamer betrokken en een plek in de parkeergarage van het hotel geregeld.
Een eind de bergen in gereden voor een kleine wandeling. In het begin wolken en zelfs wat regen, maar toen brak gelukkig de zon door en hadden we uitzicht op zee.
‘s Avonds wilden we de stad in, maar een nare miezer-regen deed ons toch maar vluchten naar het restaurant van het hotel.
Inktvis (!) gegeten…

we moesten krabben!!!

–

ons hotel in La Laguna

gegrilde Octopus

Donderdag 3 mei

We hebben de dag weer overleefd. Daar was af en toe wat angst voor. Eigenlijk word ik te oud voor deze grappenmakerij ?…
Door regen en mist in een uur over enge weggetjes naar Chamorga gereden. Daar leek het weer goed op te knappen en we zijn aan een flinke rondwandeling begonnen. Met pijn en moeite (en een kleine valpartij) afgemaakt.
Te zwaar dus; maar toch wel mooi.

Morgen wordt een vervelende dag. We moeten ‘s middags om een uur of 5 op het vliegveld zijn; dus wat doe je dan zo’n dag?

Vanuit Chamorga begon de klim door een laurierbos

dit bord had ik beter moeten bestuderen….

ze heeft het overleefd….

helmeaal omlaag naar de zee; en dan terug omhoog….

digitaal valt het wel mee….

vrijdag 4 mei

De dag staat in teken van de thuisreis.

‘s ochtends maken we een rondwandeling door de stad ‘la Laguna’ en om half 4 vertrekken we naar het vliegveld.
Alles verloopt probleemloos , maar we zijn pas ‘s nachts tegen drieën thuis